Scytinostroma hemidichophyticum
.jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Scytinostroma hemidichophyticum |
| Nazwa systematyczna | |
| Scytinostroma hemidichophyticum Pouzar Česká Mykologie 20(4): 217 (1966) | |
.jpg)
Scytinostroma hemidichophyticum Pouzar – gatunek grzybów z rodziny powłocznicowatych (Peniophoraceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Scytinostroma, Peniophoraceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy gatunek ten opisał w 1966 r. Zdeněk Pouzar na martwym drewnie buka w Czechach[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
S. hemidichophyticum tworzy rozpostarte, wieloletnie owocniki o silnym zapachu naftalenu. System strzępkowy słabo rozwinięty, strzępki szkieletowe dekstrynoidalne. W hymenium występują obfite, długie dendrohyfidy. Bazydiospory kuliste lub prawie kuliste, gładkie, amyloidalne[2].
Podobna jest skórówka kulistozarodnikowa (Scytinostroma portentosum). Odróżnia się słabo rozgałęzionymi dendrohyfidami, które mają bardzo długie zakończenia i ułożone są w hymenium równolegle do podłoża. U. S. hemidichophyticum dendrohyfidy są silnie drzewkowate, mają krótkie zakończenia i w hymenium tworzą pionową, gęstą i wystającą ponad nie palisadę[3].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Scytinostroma hemidichophyticum występuje w Europie i Rosji[4]. Brak go w wykazie wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski Władysława Wojewody z 2003 r. Według tego autora gatunek ten jest synonimem Scytinostroma portentosum[5], tymczasem według Index Fungorum są to odrębne gatunki. S. hemidichophyticum występuje w krajach otaczających Polskę (Czechy, Ukraina, Niemcy)[4], jest więc możliwe, że występuje również w Polsce. Problem ten wyjaśnia grupa polskich mykologów. Według nich podawany w Polsce S. portentosum to w rzeczywistości S. hemidichophyticum, S. portentosum natomiast występuje w Ameryce[3]. Stanowiska S. hemidichophyticum w Polsce podają m.in. Błażej Gierczyk i Tomasz Ślusarczyk[6] oraz internetowy atlas grzybów[7].
Scytinostroma hemidichophyticum to gatunek w Europie i w Polsce rzadki. Proponuje się umieścić go w Czerwonej liście roślin i grzybów Polski z kategorią E – gatunek wymierający, którego przeżycie jest mało prawdopodobne, jeśli nadal będą działać czynniki zagrożenia[2].
Nadrzewny grzyb saprotroficzny występujący na wielu gatunkach drzew i krzewów liściastych, czasami także na mchach i resztkach traw. Spotykany jest na terenie całej Polski, głównie w lasach bukowo-grabowych, rzadziej w łęgach, nadrzecznych lasach jesionowo-olszowych. Owocniki tworzy głównie wiosną i jesienią[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2022-11-20] (ang.).
- ↑ a b c Anna Bujakiewicz, On the ecology of Scytinostroma portentosum found in Poland, „Czech Mycology”, 54 (1–2), 2002 [dostęp 2022-11-20] (pol.).
- ↑ a b D. Karasiski i inni, Grzyby wielkoowocnikowe Kampinoskiego Parku Narodowego, Izabelin 2015 [dostęp 2022-11-20] (pol.).
- ↑ a b Występowanie Scytinostroma hemidichophyticum na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2022-11-20] (ang.).
- ↑ Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ Błażej Gierczyk, Tomasz Ślusarczyk, Materiały do poznania mykobioty Wielkopolski, „Przegląd przyrodniczy”, 31 (1), 2020, s. 3–83 [dostęp 2022-11-20] (pol.).
- ↑ Aktualne stanowiska cytinostroma hemidichophyticum w Polsce [online], Nagrzyby. pl [dostęp 2022-11-20] (pol.).