Przejdź do zawartości

Seitenkyū

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Seiten-kyū
聖天宮
Ilustracja
Brama Niebios
Państwo

 Japonia

Miejscowość

Sakado, prefektura Saitama

Wyznanie

taoizm

Wezwanie

Triada Czystych

Historia
Data budowy

1981-1995

Położenie na mapie prefektury Saitama
Mapa konturowa prefektury Saitama, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Seiten-kyū聖天宮”
Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Seiten-kyū聖天宮”
Ziemia35°57′48,46″N 139°25′38,27″E/35,963461 139,427297
Strona internetowa

Seitenkyū (jap. 聖天宮 Seiten-kyū; chiń.: Shèng Tiāngōng) – największe w Japonii sanktuarium taoistyczne w mieście Sakado, w prefekturze Saitama[1].

Historia powstania sanktuarium

[edytuj | edytuj kod]

Tajwański kupiec, pobożny taoista o imieniu Kang Kuo-den (chiń. 康國典; pinyin Kāng Guódiǎn), dorobił się ogromnego majątku w latach 70. XX wieku. Gdy miał ponad 40 lat, zachorował na chorobę, którą uważano za nieuleczalną. Nie poddał się jednak i żarliwie modlił się o wyzdrowienie do Triady Czystych (Trzech Boskich Nauczycieli). Po siedmiu latach opuścił szpital jako wyleczony i ogłosił, iż w czasie snu Boscy Nauczyciele kazali mu zbudować sanktuarium, aby szerzyć mądrość dao. Powiedzieli też, gdzie zbudować świątynię, jak ją nazwać i przekazali ogólny zarys projektu[2][3].

Koszty budowy sanktuarium pokrył nie tylko Kang. Wielu Tajwańczyków przekazało pieniądze na budowę tak wielkiej świątyni taoistycznej w Japonii. Tajwan był rządzony przez Japonię w latach 1895–1945 i chociaż miały miejsce wówczas powstania przeciwko japońskiej administracji, to w znacznej mierze wśród Tajwańczyków istniała sympatia wobec Japonii, która trwa nadal. W żadnym innym kraju w Azji kultura i popkultura japońska nie jest tak popularna, jak na Tajwanie[2][3].

Budowa trwała od 1981 do 1995 roku. Znaczną część konstrukcji wykonały tajwańskie firmy, większość materiałów budowlanych i dzieł sztuki sprowadzono stamtąd. Sanktuarium, chociaż nowe, jest przykładem tradycyjnej tajwańskiej architektury świątynnej. Imponuje wspaniałością i ilością bogatych ozdób, złoceń, dekoracji, rzeźb, reliefów i obrazów przedstawiających sceny ze starożytnych chińskich legend i wierzeń[4][3].

Ogromna liczba smoków w różnych formach oddaje oficjalną nazwę sanktuarium jako Pałacu Świętych Niebios Pięciu Tysięcy Wznoszących się Smoków (Gosen-tō no ryū ga noboru seiten-kyū). Seiten, Święte Niebo, zostało wizualnie odtworzone na suficie Sali Głównej. Użyto około 10 tys. kawałków kolorowego szkła. Po lewej i prawej stronie świątyni znajdują się odpowiednio Wieża Bębna Yin i Wieża Dzwonu Yang[4].

Żółte dachówki i smoki są umieszczane wyłącznie na obiektach sakralnych i cesarskich. Dekoracje na dachu zostały wykonane ze szkła i ozdobnych dachówek. Sufit Pawilonu Przedniego (Zenden) wykonano z ponad 10 tys. części umocowanych bez użycia gwoździ. Podobnie wykonano spiralny sufit Pawilonu Głównego (Honden)[5].

W sanktuarium czczeni są Trzej Boscy Nauczyciele, główne bóstwa tajwańskiego taoizmu. Ich wspólna nazwa w języku japońskim to Sansei Dōso, a w języku chińskim Sānqīng Dàozǔ. Są to bogowie reprezentujący „czyste pochodzenie Dao”[4].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. 聖天宮. かわごえ Koedo Net, 2017. [dostęp 2020-03-16]. (jap.).
  2. a b Johannes Schonherr: Seitenkyu Temple. Japan Visitor, 2020. [dostęp 2020-03-16]. (ang.).
  3. a b c Todd Wojnowski: Sheng Tian Gong Temple (Seitenkyū). Japan Travel, 2012. [dostęp 2020-03-16]. (ang.).
  4. a b c 五千頭の龍が昇る聖天宮. 聖天宮, 1995. [dostęp 2020-03-16]. (jap.).
  5. 五千頭の龍が昇る聖天宮見所. 五千頭の龍が昇る聖天宮, 1995. [dostęp 2020-03-17]. (jap.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]