Seria A polska w rugby (1998/1999)
| |||
| Szczegóły turnieju | |||
| Termin |
13 września 1998 – 20 czerwca 1999 | ||
|---|---|---|---|
| Liczba drużyn |
8 | ||
 I miejsce
|
Ogniwo Sopot (8. tytuł) | ||
 II miejsce
|
|||
 III miejsce
|
|||
 Seria B
|
|||
| Strona internetowa | |||
Seria A polska w rugby (1998/1999) – czterdziesty trzeci sezon najwyższej klasy ligowych rozgrywek klubowych rugby union w Polsce. Tytuł mistrza Polski zdobyło Ogniwo Sopot, drugie miejsce zajęła Arka Gdynia, a trzecie Lechia Gdańsk.
Uczestnicy rozgrywek[edytuj | edytuj kod]
W rozgrywkach wzięło udział wszystkie sześć drużyn grających w Serii A w poprzednim sezonie: Lechia Gdańsk, Ogniwo Sopot, AZS AWF Warszawa, Budowlani Łódź, Dębica Lincer Pruszcz Gdański i Budowlani Lublin oraz dwie najlepsze drużyny Serii B z poprzedniego sezonu: debiutująca na najwyższym poziomie rozgrywek Arka Gdynia i Orkan Sochaczew[1].
Przebieg rozgrywek[edytuj | edytuj kod]
Rozgrywki toczono systemem jesień – wiosna, każdy z każdym, mecz i rewanż. Ostatnia drużyna tabeli Serii A spadała do Serii B[2].
Wyniki spotkań[3]:
| Lechia Gdańsk | Ogniwo Sopot | AZS AWF Warszawa | Budowlani Łódź | Dębica Lincer Pruszcz Gdański | Budowlani Lublin | Arka Gdynia | Orkan Sochaczew | |
| Lechia Gdańsk | – | 31:3 | 25:18 | 40:17 | 22:15 | 88:22 | 37:18 | 111:20 |
| Ogniwo Sopot | 26:21 | – | 24:3 | 43:10 | 18:7 | 47:28 | 12:13 | 27:13 |
| AZS AWF Warszawa | 10:20 | 15:25 | – | 13:3 | 26:20 | 57:21 | 10:0 | 36:7 |
| Budowlani Łódź | 14:13 | 34:17 | 13:12 | – | 20:6 | 36:20 | 14:19 | 42:20 |
| Dębica Lincer Pruszcz Gdański | 32:30 | 5:20 | 15:6 | 20:6 | – | 17:0 | 8:12 | 10:10 |
| Budowlani Lublin | 8:43 | 23:30 | 18:10 | 14:9 | 14:31 | – | 8:52 | 8:23 |
| Arka Gdynia | 17:10 | 8:29 | 12:8 | 21:9 | 23:19 | 36:6 | – | 54:5 |
| Orkan Sochaczew | 5:45 | 14:36 | 14:14 | 19:20 | 0:24 | 19:24 | 14:30 | – |
Tytuł mistrza Polski zdobyło Ogniwo Sopot, drugie miejsce zajęła Arka Gdynia, a trzecie Lechia Gdańsk[4][a].
Seria B[edytuj | edytuj kod]
Równolegle z rozgrywkami Serii A odbywała się rywalizacja w Serii B. Wzięło w niej udział sześć drużyn, które rozgrywały mecze zgodnie z zasadą każdy z każdym, mecz i rewanż. Najlepsza drużyna awansowała do Serii A[5].
Tabela końcowa Serii B (na zielono wiersz z drużyną, która awansowała do Serii A)[6]:
| Pozycja | Drużyna |
|---|---|
| 1 | Posnania Poznań |
| 2 | Pogoń Siedlce |
| 3 | Juvenia Kraków |
| 4 | Budowlani Olsztyn |
| 5 | Skra Warszawa |
| 6 | Frogs & Co Warszawa |
Inne rozgrywki[edytuj | edytuj kod]
W finale Pucharu Polski Ogniwo Sopot pokonało AZS AWF Warszawa 16:14[7]. W mistrzostwach Polski juniorów zwycięstwo odniosło Ogniwo Sopot[8], a wśród kadetów Budowlani Łódź[9].
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
Najlepszym zawodnikiem został wybrany przez Polski Związek Rugby Marek Janulewicz, a trenerami Stanisław Dasiuk[10].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tabela podana na str. 700 w Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 zawiera kolejność: 1. Lechia Gdańsk, 2. Arka Gdynia, 3. Ogniwo Sopot. Jest ona jednak niezgodna z tabelą medalistów na str. 918 tej samej publikacji, listą mistrzów Polski opublikowaną na stronie Polskiego Związku Rugby (https://www.pzrugby.pl/download/31, str. 4) czy oficjalną stroną Ogniwa Sopot (https://web.archive.org/web/20190715181951/https://www.ogniwosopot.pl/klub-sukcesy). Także przeliczenie punktów zgodnie z wynikami spotkań potwierdza, że tabela jest błędna. Jednak nie można ustalić w ten sposób kolejności wszystkich ligowców z uwagi na brak wyniku jednego spotkania w publikacji.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 173, 688, 689–700, 878.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 689.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 689–700.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 918.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 879.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 881.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 925.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 920.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 921.
- ↑ Powała-Niedźwiecki i Wierzbicki 2004 ↓, s. 928.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Maciej Powała-Niedźwiecki, Jacek Wierzbicki: Encyklopedia polskiego rugby. Lublin: Przedsiębiorstwo Wydawnicze Związku Niewidomych „Print 6”, 2004. ISBN 83-87414-07-7.