Siarhiej Prachorczyk
| Pełne imię i nazwisko |
Siarhiej Mikałajewicz Prachorczyk |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji | |
| Okres |
od 27 listopada 1996 |
| Poprzednik |
stanowisko utworzone |
| Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji | |
| Okres |
od 9 stycznia 1996 |
| Przynależność polityczna |
bezpartyjny, frakcja „Zgoda” |
| Następca |
wybory nie odbyły się |
| Przewodniczący Soligorskiego Rejonowego Komitetu Wykonawczego | |
| Okres |
od ? |
Siarhiej Mikałajewicz Prachorczyk (biał. Сяргей Мікалаевіч Прахорчык, ros. Сергей Николаевич Прохорчик, Siergiej Nikołajewicz Prochorczik) – białoruski polityk, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2000 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1995 roku mieszkał we wsi Jaśkowicze w rejonie soligorskim, był przewodniczącym Soligorskiego Rejonowego Komitetu Wykonawczego. W drugiej turze uzupełniających wyborów parlamentarnych 10 grudnia 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z Soligorskiego Wiejskiego Okręgu Wyborczego Nr 214. 19 grudnia 1995 roku został zarejestrowany przez centralną komisję wyborczą[1], a 9 stycznia 1996 roku zaprzysiężony na deputowanego[2]. Od 23 stycznia pełnił w niej funkcję członka Stałej Komisji ds. Ekologii i Eksploatacji Przyrody[3]. Był bezpartyjny[1], należał do popierającej prezydenta Alaksandra Łukaszenkę frakcji „Zgoda”. Od 3 czerwca był członkiem grupy roboczej Rady Najwyższej ds. współpracy z Bundestagiem Republiki Federalnej Niemiec[4]. Poparł dokonaną przez prezydenta kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[5]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь трынаццатага склікання, зарэгістраваных 19 снежня 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2020-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-31)]. (biał.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №30-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-23. [dostęp 2020-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-02)]. (ros.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Президиума Верховного Совета Республики Беларусь от 3 июня 1996 г. №345-XIII. bankzakonov.com, 1996-06-03. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-12)]. (ros.).
- ↑ А. Лукашенко: Закон Республики Беларусь от 27 ноября 1996 г. № 819-XIII. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi, 1996-11-27. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-15)]. (ros.).
- ↑ М. Грыб: Канстытуцыя 1994 года. Narodowy Internetowy Portal Prawy Republiki Białorusi, 1994-03-15. [dostęp 2020-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-28)]. (biał.).