Sierdeczne pokłonienie
Sierdeczne pokłonienie – list miłosny w języku polskim z połowy XV wieku.
Utwór otrzymał nazwę od incipitu: Sierdeczne pokłonienie, od mego sierce łaskawe powitanie. Rękopis przechowuje Biblioteka Narodowa w Warszawie. Anonimowy tekst zapisany został ok. 1444. Zachowany fragment jest prawdopodobnie początkiem dłuższego listu kawalera do panny. Tekst zawiera na początku pozdrowienie, ukłony i pytanie o zdrowie, a następnie narzekania na niewierność panny. List napisany został prozą rymowaną, prostym stylem, pozbawionym ozdobników.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Teresa Michałowska: Literatura polskiego średniowiecza. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 764-765. ISBN 978-83-01-16675-5.