Sinoporus
| Sinoporus | |
| Prokin et Ren, 2010 | |
| Okres istnienia: kreda wczesna | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Rodzaj |
Sinoporus |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Sinoporus lineatus Prokin et Ren, 2010 | |
Sinoporus – wymarły rodzaj chrząszczy z rodziny pływakowatych. Obejmuje tylko jeden gatunek, Sinoporus lineatus. Żył w kredzie na terenie współczesnych Chin.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj i gatunek typowy opisane zostały po raz pierwszy w 2010 roku przez Aleksandra Prokina i Ren Donga. Opisu dokonano na podstawie skamieniałości odnalezionej w Formacji Yixian na terenie chińskiego Huanbanjigou. Pochodzi ona z kredy wczesnej. Nazwa rodzajowa to połączenie łacińskiej nazwy Chin, Sinae, z nazwą rodzaju Hydroporus. Epitet gatunkowy natomiast oznacza po łacinie „paskowany”[1].
Takson ten klasyfikowany jest w obrębie pływakowatych jako incertae sedis. Wyróżnia się na tle całej rodziny unikalną budową spodu zatułowia, przywodzącą na myśl mokrzelicowate[1][2], podczas gdy kształtem ciała przypomina przedstawicieli rodzaju Laccophilus, ubarwieniem zaś Coptotomus[2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcz o jajowatym w zarysie ciele długości 7 mm i szerokości 4 mm, najszerszym pośrodku. Głowa i przedplecze były jasno ubarwione, pokrywy zaś ciemne w jasne pasy. Oczy złożone pozbawione były wcięcia na przedniej krawędzi. Przedplecze było 2,8 raza szersze niż dłuższe i miało zaokrąglone kąty przednie oraz przedni brzeg. Boczne brzegi przedplecza i pokryw zakrzywione były osobno. Tarczka była widoczna od zewnątrz, w zarysie trójkątna z zaokrąglonymi narożnikami. Biodra odnóży środkowej pary były zaokrąglone i położone blisko siebie[1]. Zapiersie (metawentryt) miało skrzydełka (płaty boczne) długie, acz krótsze od tylnych bioder, nieosiągające boków ciała, o niemal prostych krawędziach tylnych zbiegających się ku tyłowi pod rozwartym kątem[1][2]. Wyrostki zabiodrzy miały proste boki i prosto ścięty wierzchołek. Tylna para odnóży cechowała się prostymi goleniami sięgającymi do tylnej krawędzi czwartego z widocznych sternitów (wentrytu) odwłoka[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e A.A. Prokin, D. Ren. New Mesozoic diving beetles (Coleoptera, Dytiscidae) from China. „Paleontological Journal”. 44 (5), s. 526–533, 2010.
- ↑ a b c Alexander A. Prokin, Pyotr N. Petrov, Bo Wang, Alexander G Ponomarenko. New fossil taxa and notes on the Mesozoic evolution of Liadytidae and Dytiscidae (Coleoptera). „Zootaxa”. 3666, s. 137-159, 2013. DOI: 10.11646/zootaxa.3666.2.2.