Skala Centora

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Skala Centora/Mc Isaaca (ang. Centor's scale) – skala służąca do oceny prawdopodobieństwa, czy patogenami, które wywołały ostre zapalenie gardłapaciorkowce[1].

Skala wg Centora/McIssaca[1]
Objaw Pkt
gorączka > 38 °C +1
brak kaszlu +1
powiększenie węzłów chłonnych szyi +1
obrzęk migdałków i wysięk na nich +1
wiek 3–14 lat +1
wiek 15–44 lat 0
wiek ≥45 lat -1

Za spełnienie każdego z punktów skali przyznaje się jeden punkt, stąd wynik w skali Centora musi się mieścić w zakresie od -1 do 5. Uzyskanie 4 i 5 punktów bardzo silnie wskazuje na obecność zakażenia bakteryjnego i powinno się stać podstawą do włączenia leczenia antybiotykami, a uzyskanie 2 lub 3 punktów jest wskazaniem do wykonania rozstrzygającego szybkiego testu paciorkowcowego lub posiewu[2].

Stosowanie skali Centora zwiększa stopień racjonalnej antybiotykoterapii. Uważa się, że około 70 – 80% wszystkich zapaleń gardła wywoływane jest przez wirusy, a wówczas antybiotykoterapia jest nieskuteczna, a wręcz szkodliwa. Skala Centora pozwala na dość dokładną identyfikację osób z infekcjami bakteryjnymi i wprowadzenie do leczenia antybiotyków, kiedy są niezbędne. (według danych w Polsce antybiotyki są stosowane w około 75% infekcji dróg oddechowych, czyli około 3-krotnie za często)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Szczeklik, Piotr Gajewski: Interna Szczeklika 2017. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2017, s. 673. ISBN 978-83-7430-517-4.