Ostre zapalenie gardła

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ostre zapalenie gardła
pharyngitis acuta
Ilustracja
Klasyfikacje
ICD-10

J02

Ostre zapalenie gardła – stan zapalny gardła o etiologii wirusowej, bakteryjnej lub grzybiczej. Zazwyczaj obejmuje on głównie błonę śluzową, oszczędzając pierścień tkanki chłonnej gardła (migdałki podniebienne, migdałek gardłowy, migdałki trąbkowe i migdałek językowy). Ostre zapalenie gardła towarzyszy zazwyczaj chorobom zakaźnym takim jak grypa, odra, różyczka, ospa wietrzna. Poprzedza je zwykle ostry nieżyt nosa i przeziębienie.

70–85% przypadków choroby ma etiologię wirusową, a 15–30% bakteryjną (angina). 65% przypadków wywodzących się z choroby przeziębieniowej to efekt zakażenia ryno- i koronawirusami[1].

Objawy[edytuj | edytuj kod]

Głównymi objawami ostrego zapalenia gardła są obrzęk i zaczerwienienie błony śluzowej, którym towarzyszy silny ból gardła. Przybiera on najczęściej postać uczucia kłucia, drapania, pieczenia; występują także trudności podczas przełykania płynów i pokarmów. W przebiegu infekcji na tle wirusowym temperatura ciała chorego jest nieznacznie podniesiona. Czasami obserwuje się objawy nieżytu spojówek, a u dzieci przy cięższym przebiegu – obrzmienie szyjnych węzłów chłonnych.

W zapaleniu gardła spowodowanym nadkażeniem bakteryjnym objawy są silniejsze. Pojawia się wysoka gorączka, dreszcze oraz spływająca po tylnej ścianie gardła treść ropna, która może przenosić zakażenie do oskrzeli.

Leczenie[edytuj | edytuj kod]

Leczenie ostrego zapalenia gardła uzależnione jest od czynnika etiologicznego. W przypadku infekcji wirusowej leczenie zazwyczaj sprowadza się do łagodzenia objawów. W tym celu stosuje się leki przeciwgorączkowe i przeciwzapalne (zawierające paracetamol, kwas acetylosalicylowy lub niesteroidowe leki przeciwzapalne, w tym ibuprofen) oraz leki łagodzące ból gardła (syropy, tabletki do ssania, mieszanki ziołowe do płukania, aerozole). Stosuje się również leki zawierające witaminę C, laktoferynę oraz wspomagająco – preparat wapnia. Istotne jest regularne nawilżanie gardła i nawadnianie organizmu, dlatego choremu podaje się duże ilości płynów. W zapaleniach bakteryjnych poza leczeniem objawowym niezbędne jest zastosowanie antybiotykoterapii (głównie z udziałem penicylin i cefalosporyny II generacji).

Klasyfikacja ICD10[edytuj | edytuj kod]

kod ICD10 nazwa choroby
ICD-10: J02 Ostre zapalenie gardła
ICD-10: J02.0 Paciorkowcowe zapalenie gardła
ICD-10: J02.8 Ostre zapalenie gardła spowodowane innymi określonymi drobnoustrojami
ICD-10: J02.9 Nieokreślone ostre zapalenie gardła

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bożena Skotnicka, Zapalenie gardła i angina [online], 12 grudnia 2012 [dostęp 2017-10-07] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jan Bożydar Latkowski, Jerzy Olszewski: Ucho, nos, gardło i krtań. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007. ISBN 978-83-200-3650-3.