Skala Hoehn-Yahra

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Skala Hoehn-Yahra, skala Hoehn i Yahra – klasyfikacja służąca do oceny zaawansowania klinicznego choroby Parkinsona[1]. Nazwa skali pochodzi od nazwisk neurologów Margaret Hoehn i Melvina Yahra.

Stopnie[edytuj | edytuj kod]

  • 1 stopień: łagodny: objawy parkinsonowskie tylko po jednej stronie ciała
  • 2 stopień: objawy po obu stronach ciała (zwykle z przewagą jednej z nich), bez zaburzeń równowagi
  • 3 stopień: zaburzenia równowagi, łagodna lub średnio zaawansowana choroba, niezależność w zakresie samoobsługi
  • 4 stopień: ciężka niepełnosprawność, jednak chory jest w stanie poruszać się i utrzymywać postawę stojącą bez pomocy innych osób
  • 5 stopień: chory wymaga wózka inwalidzkiego lub jest całkowicie unieruchomiony w łóżku

W praktyce klinicznej często dodaje się stopnie pośrednie (1,5, 2,5, 3,5 i 4,5), które spełniają kryteria stopnia niższego, ale obecne są (niestale lub w niewielkim nasileniu) objawy kwalifikujące do stopnia wyższego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Marzena Zaborowska, Zdzisław Maciejek, Sławomir Wawrzyniak: Występowanie dyskinez w przebiegu choroby Parkinsona leczonej preparatami lewodopy. neurologia.com.pl. [dostęp 2017-02-08].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Walter G. Bradley, Robert B. Daroff, Gerald M. Fenichel, Joseph Jankovic, red wyd. polskiego Antoni Prusiński: Neurologia w praktyce klinicznej.. Lublin: Wydawnictwo Czelej, 2006, s. 2547. ISBN 83-89309-71-8.