Skarbiec Ateńczyków
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Ukończenie budowy |
490 p.n.e. lub wcześniej |
Odbudowano |
1903–1906 |
Położenie na mapie Grecji | |
38°28′54,6″N 22°30′04,6″E/38,481833 22,501278 |
Skarbiec Ateńczyków – budowla znajdująca się na terenie sanktuarium Apollina w Delfach, w której przechowywano wota składane bogu przez Ateńczyków[1].
Zgodnie z informacją przekazaną przez Pauzaniasza budowla została wzniesiona jako wyraz dziękczynienia po zwycięstwie nad Persami w bitwie pod Maratonem w 490 roku p.n.e.[1][2] Część badaczy podważa jednak wiarygodność tego przekazu, dowodząc, że budowla może być starsza[1][3]. Ruiny skarbca zostały odsłonięte w 1893 roku przez członków francuskiej misji archeologicznej[3]. Jego obecny wygląd jest efektem przeprowadzonych w latach 1903–1906 prac rekonstrukcyjnych[1].
Wniesiona z marmuru paryjskiego budowla ma formę niewielkiej świątyni doryckiej w antach o wymiarach 6,62×9,69 m, wspartej od frontu na dwóch kolumnach i posadowionej na trójstopniowej krepidomie[2][3]. Wewnątrz znajduje się jedna, duża komnata[3]. Całą budowlę obiega fryz z tryglifami i trzydziestoma metopami ozdobionymi reliefami figuralnymi z przedstawieniami heroicznych czynów Tezeusza oraz Heraklesa[1]. Akroteriony przedstawiały Amazonki na koniach[2]. Przy rekonstrukcji budowli wykonano reprodukcje metop, oryginalne znajdują się na ekspozycji w Muzeum Archeologicznym w Delfach[1].
Na zewnętrznych ścianach budowli zachowały się inskrypcje, w tym dwa pochodzące z I wieku p.n.e. hymny do Apolla z zapisem nutowym[2].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Janina K. Darling: Architecture of Greece. Westport: Greenwood Press, 2004, s. 45–47. ISBN 0-313-32152-3.
- ↑ a b c d Ewdoksia Papuci-Władyka: Sztuka starożytnej Grecji. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, s. 114–115. ISBN 83-01-13525-5.
- ↑ a b c d Encyclopedia of the History of Classical Archaeology. Edited by Nancy Thomson de Grummond. London: Routledge, 1996, s. 103. ISBN 1-884964-80-X.