Sklepienie trójpodporowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sklepienie trójpodporowe – rodzaj sklepienia gotyckiego występującego na ziemiach polskich od połowy XIV wieku[1]. Inna nazwa to sklepienie przeskokowe lub sklepienie piastowskie[2]. Była to modyfikacja sklepienia krzyżowo-żebrowego, polegająca na dodaniu piątej podpory - naprzeciwko pary podpór umieszczano trzy podpory. Prawdopodobnie pierwsze sklepienia tego typu zastosowano ok. 1346 roku nad wschodnim przęsłem w prezbiterium katedry w Krakowie oraz w latach 1341 - 1371 nad nawami bocznymi kościoła św. Krzyża we Wrocławiu[1]. Można je znaleźć również w kościele Najświętszej Marii Panny na Piasku we Wrocławiu[2] (lata 1334 - 1390).

Sklepienie piastowskie - układ żeber, 1 - tarcza, 2 - żebra, 3 - podpora
Sklepienie piastowskie w prezbiterium katedry na Wawelu

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Witold Krassowski, Dzieje budownictwa i architektury na ziemiach polski, t. 2, Arkady, 1990, s. 77, ISBN 83-213-3384-2.
  2. a b Wilfried Koch, Style w architekturze, 1996, s. 158, ISBN 83-7129-288-0.