Skorycze
Na mapach: 53°32′15″N 26°24′19″E/53,537500 26,405278
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Populacja • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego | |
Położenie na mapie Białorusi | |
Położenie na mapie Polski w 1939 | |
53°32′15″N 26°24′19″E/53,537500 26,405278 |
Skorycze (biał. Скорычы, Skoryczy; ros. Скоричи, Skoriczi) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie korelickim, w sielsowiecie Jeremicze, nad Uszą.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W XIX i w początkach XX w. wieś i folwark położone w Rosji, w guberni mińskiej, w powiecie nowogródzkim, w gminie Jeremicze.
W dwudziestoleciu międzywojennym wieś leżąca w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie stołpeckim[a], w gminie Jeremicze/Turzec[1]. W 1921 miejscowość liczyła 289 mieszkańców, zamieszkałych w 37 budynkach, w tym 286 Białorusinów, 2 Polaków i 1 osobę innej narodowości[b]. 287 mieszkańców było wyznania prawosławnego i 2 rzymskokatolickiego[1].
Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
Ludzie związani z miejscowością[edytuj | edytuj kod]
- Bogolep (Ancuch) – prawosławny arcybiskup; urodzony w Skoryczach
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ do 1926 w powiecie nowogródzkim
- ↑ Innej niż polska, białoruska, niemiecka i żydowska. Wśród osób innych narodowości zamieszkujących gminę Jeremicze było 3 Rosjan, 3 Ukraińców i 2 Łotyszy. Skorowidz nie wyszczególnia narodowości osób z grupy inne z podziałem na miejscowości
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Skorycze, pow. nowogródzki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 704 .
- Mapa WIG Jeremicze. [dostęp 2023-12-23]. (pol.).
- Publiczna Mapa Katastralna Republiki Białorusi. [dostęp 2023-12-23]. (ros. • biał.).