Skowrończyk krótkopalcowy
| Calandrella brachydactyla[1] | |
| (Leisler, 1814) | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
skowrończyk krótkopalcowy |
| Synonimy | |
| |
| Podgatunki | |
| |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |
 | |
| Zasięg występowania | |
 w sezonie lęgowym występuje przez cały rok przeloty zimowiska | |
Skowrończyk krótkopalcowy (Calandrella brachydactyla) – gatunek małego ptaka z rodziny skowronków (Alaudidae). Występuje od południowej Europy po środkową Azję oraz na północnym i północno-zachodnim wybrzeżu Afryki. Zimuje w Afryce, środkowej Azji oraz od Półwyspu Arabskiego po północno-zachodnie Indie. Do Polski zalatuje sporadycznie[4]. Stwierdzony 18 razy, ostatnio w czerwcu 2020 w Helu[5].
Podgatunki i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Wyróżniono kilka podgatunków C. brachydactyla[2][6]:
- C. brachydactyla brachydactyla – południowa Europa i śródziemnomorskie wyspy, prawdopodobnie północno-zachodnia Afryka.
- C. brachydactyla hungarica – Węgry i północna Serbia.
- C. brachydactyla rubiginosa – północna Afryka.
- C. brachydactyla hermonensis – południowa Turcja i Syria do północno-wschodniego Egiptu.
- C. brachydactyla woltersi – południowa Turcja i północno-zachodnia Syria.
- C. brachydactyla artemisiana – środkowa Turcja i Kaukaz Południowy do północno-zachodniego Iranu.
- C. brachydactyla longipennis – Ukraina i południowa Rosja do południowo-środkowej Syberii i południowej Mongolii.
- C. brachydactyla orientalis – środkowa Syberia, północna Mongolia i północne Chiny.
Takson C. brachydactyla dukhunensis, uznawany dawniej za podgatunek skowrończyka krótkopalcowego, został wyodrębniony w osobny gatunek o nazwie skowrończyk smugowany (Calandrella dukhunensis)[2][7].
Wymiary średnie[edytuj | edytuj kod]
Status i ochrona[edytuj | edytuj kod]
IUCN uznaje skowrończyka krótkopalcowego za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern)[3]. Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową[8].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Calandrella brachydactyla, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ a b c d e de Juana, E., Suárez, F. & Kirwan, G.M.: Greater Short-toed Lark (Calandrella brachydactyla). W: del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-07)].
- ↑ a b Calandrella brachydactyla, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ Komisja Faunistyczna Sekcji Ornitologicznej Polskiego Towarzystwa Zoologicznego. Raport nr 34. Rzadkie ptaki obserwowane w Polsce w roku 2017. „Ornis Polonica”. 59, s. 119–153, 2018.
- ↑ Obserwacje – skowrończyk krótkopalcowy. W: Clanga.com [on-line]. [dostęp 2021-02-18].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Nicators, reedling, larks (ang.). IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-05-07].
- ↑ P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Alaudidae Vigors, 1825 - skowronki - Larks (wersja: 2020-01-24). W: Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-05-07].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Paul Sterry, Andrew Cleave, Andy Clements, Peter Goodfellow, Ptaki Europy, Warszawa: Świat Książki, 2007, ISBN 83-7311-826-8.
- Mały słownik zoologiczny. Ptaki. Busse Przemysław (red.). T. 2. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991. ISBN 83-214-0563-0.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia, nagrania audio i krótkie filmy (ang.). W: eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology.