Sobór św. Włodzimierza w Saratowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sobór św. Włodzimierza
Княже-Владимирский собор
sobór parafialny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 ZSRR

Miejscowość

Saratów

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Wezwanie

św. Włodzimierza

Położenie na mapie Saratowa
Mapa konturowa Saratowa, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Sobór św. Włodzimierza”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej znajduje się punkt z opisem „Sobór św. Włodzimierza”
Położenie na mapie obwodu saratowskiego
Mapa konturowa obwodu saratowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sobór św. Włodzimierza”
51,531654°N 46,007713°E/51,531654 46,007713

Sobór św. Włodzimierzaprawosławny sobór w Saratowie, wzniesiony w 1889 i zniszczony na początku lat 30. XX wieku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Sobór został wzniesiony w latach 1888–1889 według projektu architekta gubernialnego Aleksieja Salki w stylu bizantyjsko-rosyjskim, w wariancie neoruskim. Jego budowę sfinansowano z ofiar wzniesionych przez prawosławnych mieszkańców Saratowa; wzniesienie soboru miało upamiętnić 900 lat chrztu Rusi, dlatego też na jego patrona wybrano świętego księcia kijowskiego Włodzimierza. Gotowy obiekt został wyświęcony 16 lipca 1889 przez biskupa saratowskiego i carycyńskiego Pawła. Od 1897 sobór posiadał status parafialnego, a liczbę uczęszczających do niego wiernych szacowano na 395 osób[1]. Razem ze świątynią wzniesiono dom dla służącego w soborze duchowieństwa[2].

W świątyni znajdowały się trzy ołtarze: główny św. Włodzimierza oraz dwa boczne, św. Aleksego Człowieka Bożego oraz św. Jana Chryzostoma. Budynek wznosił się na wysokość 77 metrów. Od 1903 otaczał go niewielki park[1].

Sobór został zniszczony na początku lat 30. XX wieku. Na jego miejscu urządzono stadion[1]. Przetrwał natomiast dom duchowieństwa, który zaadaptowano na ośrodek twórczości dzieci i młodzieży[2].

Po upadku ZSRR zniszczoną świątynię upamiętniono poprzez umieszczenie jej makiety na skwerze przy ul. 50 lat Października. Wezwanie nieistniejącego soboru otrzymała również cerkiew wzniesiona w latach 2006–2010 w południowej części Parku Dziecięcego w Saratowie, na zachód od miejsca, gdzie znajdował się sobór[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]