Przejdź do zawartości

Sobór Przemienienia Pańskiego w Kropywnyckim

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sobór Przemienienia Pańskiego
Спасо-Преображенський собор
Zabytek: nr rej. 35-101-0411
drugi sobór katedralny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Ukraina

Obwód

 kirowohradzki

Miejscowość

Kropywnycki

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego

Eparchia

kirowohradzka

Sobór

od 2013

Wezwanie

Przemienienia Pańskiego

Wspomnienie liturgiczne

6/19 sierpnia

Położenie na mapie miasta Kropywnycki
Mapa konturowa miasta Kropywnycki, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Sobór Przemienienia Pańskiego”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sobór Przemienienia Pańskiego”
Położenie na mapie obwodu kirowohradzkiego
Mapa konturowa obwodu kirowohradzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sobór Przemienienia Pańskiego”
Ziemia48°30′19,6″N 32°16′02,6″E/48,505444 32,267389

Sobór Przemienienia Pańskiegoprawosławny sobór w Kropywnyckim, w jurysdykcji eparchii kirowohradzkiej Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza cerkiew na miejscu współcześnie istniejącego soboru została wzniesiona na polecenie Grigorija Potiomkina w 1788. Budynek przetrwał dziesięć lat, po czym uległ całkowitemu zniszczeniu w pożarze. W 1806 rozpoczęto budowę kolejnej cerkwi, jednak niedokończony obiekt sakralny zawalił się. Po tym wydarzeniu przystąpiono do wznoszenia nowej świątyni, która została uroczyście poświęcona 9 lutego 1813[1].

Cerkiew była czynna do lat 30. XX wieku, gdy została zamknięta przez władze radzieckie. Ponownie otwarta, została powtórnie odebrana wiernym w latach 60. XX wieku i zwrócona Cerkwi w 1992. Przystąpiono wówczas do odnawiania świątyni po latach zniszczeń[1]. W 2013 świątynia otrzymała status drugiego soboru eparchii kirowohradzkiej[1].

Szczególną czcią w soborze otaczana jest ikona Matki Bożej „Jelizawietgradzka”, uważana przez prawosławnych za opiekunkę miasta[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]