Sobór św. Mikołaja w Oczakowie
48-103-0042 | |||||||||||||||||||||||
sobór parafialny | |||||||||||||||||||||||
Widok ogólny | |||||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||||||||||||||||||||
Miejscowość | |||||||||||||||||||||||
Wyznanie | |||||||||||||||||||||||
Kościół | |||||||||||||||||||||||
Eparchia | |||||||||||||||||||||||
Sobór |
od 1842 | ||||||||||||||||||||||
Wezwanie | |||||||||||||||||||||||
Wspomnienie liturgiczne |
6/19 grudnia; 9/22 maja | ||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie obwodu mikołajowskiego | |||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Ukrainy | |||||||||||||||||||||||
46°36′29,0″N 31°32′52,0″E/46,608056 31,547778 |
Sobór św. Mikołaja – prawosławna cerkiew parafialna w Oczakowie, w dekanacie oczakowskim eparchii mikołajowskiej Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Świątynia została wzniesiona jako meczet przy tureckiej twierdzy w Oczakowie. Budowla została wstępnie przebudowana na prawosławną cerkiew po zdobyciu Oczakowa przez wojsko rosyjskie w grudniu 1788 r., dobudowano wtedy nad nią drewnianą kopułę. W XIX w. przebudowano minaret na dzwonnicę, do budynku dostawiono pomieszczenie ołtarzowe i przedsionek. W 1807 r. miała miejsce konsekracja budynku[2]. W 1839 r. obiekt przeszedł kapitalny remont i otrzymał nowy dzwon, zaś w 1854 r. zbudowano przy nim nową dzwonnicę. Wcześniej, w 1842 r. świątyni, cały czas pozostającej cerkwią wojskową, nadano status soboru[2].
Od 1842 r. do śmierci na początku XX wieku proboszczem soboru był Gawriił Sudkowski, odznaczony złotym krzyżem na wstążce św. Jerzego za służbę kapelańską podczas wojny krymskiej i bombardowania Oczakowa. Z jego inicjatywy przed świątynią ustawiono dwie armaty, w 1890 r. otwarto przy niej szkołę gramoty dla dzieci z ubogich rodzin, a w 1901 r. – szkołę cerkiewno-parafialną[2]. Proboszcz Sudkowski starał się również o budowę pomnika Suworowa, który ostatecznie stanął przed cerkwią dopiero w 1907 r., już po śmierci duchownego[2].
Cerkiew pozostawała czynna podczas rewolucji październikowej i wojny domowej, jednak w 1922 r. w czasie kampanii konfiskaty kosztowności cerkiewnych wyniesiono z niej wszystkie złote i srebrne przedmioty. W 1930 r. decyzją lokalnych władz świątynię zamknięto, a następnie zaadaptowano na Dom Pionierów, zaś w 1960 r. – na Muzeum Wojenno-Historyczne im. Suworowa[2].
Obiekt zwrócono Cerkwi prawosławnej w 2000 r.[2]
W sąsiedztwie soboru znajduje się nagrobek Rufina Sudkowskiego, syna Gawriiła Sudkowskiego, artysty malarza[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Очаковский округ [online], eparhia.mk.ua [dostęp 2017-05-23] (ros.).
- ↑ a b c d e f Свято-Николаевский собор [online] [dostęp 2017-05-23] (ros.).
- ↑ Памятник на могиле Р.Г. Судковского [online] [dostęp 2017-05-23] (ros.).