Solisko (1031 m)
 Widok z Kubieszówki | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
1031 m n.p.m. |
| Wybitność |
21 m |
Położenie na mapie Beskidu Żywieckiego, Małego i Makowskiego  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°26′53,0″N 19°11′55,3″E/49,448056 19,198694
| |
Solisko (1031 m) – szczyt w Grupie Oszusa w Beskidzie Żywieckim (na Słowacji są to Beskidy Orawskie)[1][2]. Znajduje się w głównym grzbiecie Beskidu Żywieckiego, pomiędzy Magurą (996 m) a Żebrakówką (1043 m). Grzbietem tym biegnie granica polsko-słowacka oraz Wielki Europejski Dział Wodny. Na odcinku Magura-Żebrakówka grzbiet jest bardzo wyrównany, Solisko to mało wybitny szczyt. W kierunku północno-zachodnim spływają z jego stoków dwa potoki: Równiowy Potok i Roztoka, obydwa są dopływami Glinki. Na Solisku graniczy polska miejscowość Glinka ze słowacką miejscowością Novoť. Zarówno polskie, jak i słowackie stoki Soliska są zalesione, dawniej jednak musiały być na nich pastwiska, soliskami (lub solniskami) nazywano dawniej miejsca, w których wykładano sól dla bydła lub owiec. W Karpatach jest wiele miejsc o nazwie Solnisko lub Solisko[3].
Przez szczyt Soliska prowadzi słowacki szlak graniczny[1].
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
słowacki szlak graniczny
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000. Kraków: Wyd. „Compass”, 2011. ISBN 978-83-7605-084-3.
- ↑ Turystyczna i satelitarna mapa Słowacji. [dostęp 2012-01-10].
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.