Sonda Langmuira

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jedna z elektrod sondy Langmuira, użyta w statku kosmicznym Rosetta. Średnica sondy wynosi 25 mm.

Sonda Langmuira – przyrząd do wyznaczania parametrów zimnej plazmy, tj. plazmy o energii kilku elektronowoltów na cząsteczkę[1]. Składa się z jednej lub kilku elektrod wprowadzonych do plazmy. Przykładając do elektrod napięcie elektryczne i mierząc jego zmiany oraz natężenie prądu płynącego między nimi można określić właściwości fizyczne plazmy, takie jak temperaturę elektronów[2], ich koncentrację oraz potencjał elektryczny plazmy.

Urządzenie nazwano na cześć Irvina Langmuira, amerykańskiego noblisty.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Robert L. Merlinoa: Understanding Langmuir probe current-voltage characteristics. University of Iowa, 2007. [dostęp 2014-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-21)]. (ang.).
  2. dokładniej – ich energię kinetyczną

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]