Monaster Świętej Trójcy i św. Tryfona w Pieczendze: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
nowy artykuł
(Brak różnic)

Wersja z 23:05, 7 lut 2012

Klasztor w Pieczenga (Печенгский монастырь i Petsamon luostari) położony na Półwyspie Kolskim u ujścia rzeki Pieczenga do Morza Barentsa i 135 km na zachód od miasta Murmańsk, w pobliżu osiedla Pieczenga koło granicy z Norwegią.

Historia

Prawosławny klasztor został założony w 1533 roku przez Tryfona, mnicha z Nowogrodu, który chciał nawracać pogańskich Lapończyków. Wzniósł klasztor św. Trójcy i zbudował pierwszy klasztor, który był uznawany za najbardziej na północ położony klasztor na świecie. W 1572 roku klasztor liczył już 50 mnichów. W 1583 roku klasztor został najechany i spalony przez Szwedów, którzy zamordowali 51 mnichów i wielu świeckich. W 1591 roku car moskiewski Fiodor I nakazał odbudować klasztor, jednak ten spłonął w 1619 roku. Nowy klasztor został przeniesiony do osady, jednak zaprzestał działalności i została przez Święty Synod rozwiązany w 1764 roku.
W 1886 roku gdy wzmogła się rosyjska kolonizacja, klasztor odbudowano w pierwotnym miejscu. Wkrótce składał się z dwóch części: Górnego Klasztoru z grobem Tryfona i męczenników zabitych przez Szwedów oraz Dolnego Klasztoru z widokiem na zatokę.
W 1920 roku klasztor wraz z Petsamo znalazł się na terytorium Finlandii. Budynki klasztorne zostały zniszczone w czasie II Wojny światowej, a Operacja petsamsko-kirkeneska spowodowała, że teren klasztoru w 1944 roku objął ZSRR. Spowodowało to ewakuację mnichów do Monastyru Nowy Wałaam.
Działalność klasztoru została reaktywowana w 1997 roku.