Konfederacja w Wierzbołowie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m drobne redakcyjne |
drobne redakcyjne |
||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
Na początku sierpnia 1655 warunki te zostały zaakceptowane przez Szwedów. [[18 sierpnia]] 1655 r. w obozie pod Kiejdanami ustalono tymczasowy akt poddania Litwy (''Instrumentum Lituanicae deditionis''), potwierdzający wcześniejsze ustalenia, podpisany przez szlachtę i wojsko wierne Radziwiłłom<ref name="rp"/>. |
Na początku sierpnia 1655 warunki te zostały zaakceptowane przez Szwedów. [[18 sierpnia]] 1655 r. w obozie pod Kiejdanami ustalono tymczasowy akt poddania Litwy (''Instrumentum Lituanicae deditionis''), potwierdzający wcześniejsze ustalenia, podpisany przez szlachtę i wojsko wierne Radziwiłłom<ref name="rp"/>. |
||
Fakt ten wystarczył wojskom niechętnym powstaniu ''państwa radziwiłłowskiego'' na zawiązanie 23 sierpnia 1655 konfederacji w Wierzbołowie przeciwko Radziwiłłom i Szwedom. |
Fakt ten wystarczył wojskom niechętnym powstaniu ''państwa radziwiłłowskiego'' na zawiązanie 23 sierpnia 1655 konfederacji w Wierzbołowie przeciwko Radziwiłłom i Szwedom. Przewodził konfederacją Wincenty Gosiewski. |
||
Ostatecznie [[układ w Kiejdanach|traktat w Kiejdanach]] został podpisany na zamku w [[Kiejdany|Kiejdanach]] 20 października 1655. Na mocy traktatu Litwa przyjęła protekcję szwedzką z zachowaniem odrębności Litwy i Szwecji oraz zerwano unię polsko-litewską. Litwa uznała Karola X Gustawa, króla szwedzkiego za swego władcę<ref name="rp"/>. |
Ostatecznie [[układ w Kiejdanach|traktat w Kiejdanach]] został podpisany na zamku w [[Kiejdany|Kiejdanach]] 20 października 1655. Na mocy traktatu Litwa przyjęła protekcję szwedzką z zachowaniem odrębności Litwy i Szwecji oraz zerwano unię polsko-litewską. Litwa uznała Karola X Gustawa, króla szwedzkiego za swego władcę<ref name="rp"/>. |
||
Wersja z 11:26, 9 mar 2012
Konfederacja w Wierzbołowie – konfederacja wojsk litewskich zawarta 23 sierpnia 1655 roku w Wierzbołowie[1] przez zbuntowane oddziały radziwiłłowskie, wymierzona przeciwko Szwedom i Januszowi Radziwiłłowi, w obronie króla Jana Kazimierza.
29 lipca 1655 Bogusław Radziwiłł uznał siebie oficjalnie za poddanego króla szwedzkiego, podobnie jako Janusz Radziwiłł. Opracowane zostały postulaty radziwiłłowskie wobec Szwedów (tzw. Cautiones et conditiones), które zawierały żądania Radziwiłłów dotyczące m.in:
- dla Janusza Radziwiłła: województwo brzesko-litewskie i powiat grodzieński oraz dobra dziedziczne z prawem bicia monety na zasadach lennych (razem dawały one 200 tys. talarów rocznego dochodu)
- dla Bogusława Radziwiłła: województwo nowogródzkie, mińskie i podlaskie oraz dobra dziedziczne ze starostwem barskim[2].
Na początku sierpnia 1655 warunki te zostały zaakceptowane przez Szwedów. 18 sierpnia 1655 r. w obozie pod Kiejdanami ustalono tymczasowy akt poddania Litwy (Instrumentum Lituanicae deditionis), potwierdzający wcześniejsze ustalenia, podpisany przez szlachtę i wojsko wierne Radziwiłłom[2].
Fakt ten wystarczył wojskom niechętnym powstaniu państwa radziwiłłowskiego na zawiązanie 23 sierpnia 1655 konfederacji w Wierzbołowie przeciwko Radziwiłłom i Szwedom. Przewodził konfederacją Wincenty Gosiewski.
Ostatecznie traktat w Kiejdanach został podpisany na zamku w Kiejdanach 20 października 1655. Na mocy traktatu Litwa przyjęła protekcję szwedzką z zachowaniem odrębności Litwy i Szwecji oraz zerwano unię polsko-litewską. Litwa uznała Karola X Gustawa, króla szwedzkiego za swego władcę[2].
- ↑ Tomasz Krzywicki: Litwa: przewodnik. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2005, s. 59. ISBN 83-89188-40-6.
- ↑ a b c Rafał Jaworski. Radziwiłłowskie państwo w państwie. „Rzeczpospolita”, 2010-06-16.