Wikipedysta:Pytek125/brudnopis/Nicolas Savin: Różnice pomiędzy wersjami
m poprawa linków |
m automatyczne usunięcie strony z kategorii |
||
(Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 7 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[ |
[[Plik:Die Gartenlaube (1894) b 716.jpg|thumb|200px|Nicolas Savin]] |
||
'''Nicolas Savin''' (ur. [[17 kwietnia]] [[1768]] w [[Paryż]]u, zm. [[29 listopada]] [[1894]] [[Saratów|Saratowie]]) |
'''Nicolas Savin''' (ur. [[17 kwietnia]] [[1768]] w [[Paryż]]u, zm. [[29 listopada]] [[1894]] [[Saratów|Saratowie]]) – francuski żołnierz, oficer weteran francuskich wojen rewolucyjnych 1792-1802. |
||
Jego ojciec, Alexandre Savin żołnierz gwardii króla Francji [[Ludwik XV|Ludwika XV]], zginął w bitwie w obronie Pałacu Tuileries w czasie [[rewolucja francuska|Rewolucji Francuskiej]]. Nauki pobierał w szkole [[jezuici|jezuitów]] w [[Tours]]. |
Jego ojciec, Alexandre Savin żołnierz gwardii króla Francji [[Ludwik XV|Ludwika XV]], zginął w bitwie w obronie Pałacu Tuileries w czasie [[rewolucja francuska|Rewolucji Francuskiej]]. Nauki pobierał w szkole [[jezuici|jezuitów]] w [[Tours]]. |
||
W [[1794]] roku opuścił [[Paryż]] i udał się do [[Rouen]], gdzie przebywał przez następne cztery lata. Zaciągając się do 2. pułku huzarów walczył w Egipcie w 1798 roku oraz brał udział w 1812 w inwazji na Rosję |
W [[1794]] roku opuścił [[Paryż]] i udał się do [[Rouen]], gdzie przebywał przez następne cztery lata. Zaciągając się do 2. pułku huzarów walczył w Egipcie w 1798 roku oraz brał udział w 1812 w inwazji na Rosję. W tym czasie awansował na porucznika i przeniesiono do 24. Chasseurs Cheval. Otrzymał wiele odznaczeń, w tym [[Order Legii Honorowej]] i [[Medal św. Heleny|Medal Świętej Heleny]]. W 1812 został schwytany przez Kozaków i pracował jako nauczyciel szermierki dla armii carskiej. |
||
Po klęsce Napoleona osiadł w Saratowie guberni rosyjskiej i zmienił nazwisko na Nikołaj Andriejewicz Savin. Ożenił się z Rosjanką i miał co najmniej jedną córkę. W latach (1814-1874) pracował jako opiekun i nauczyciel języka francuskiego dla dzieci o szlacheckim pochodzeniu. W 1887 roku car [[Aleksander III Romanow]] wydał staremu żołnierzowi w prezencie tysiąc rubli. Po otrzymaniu sakramentów, Savin zmarł w dniu 29 listopada 1894 (wtorek) i został pochowany na miejscowym cmentarzu katolickim. |
Po klęsce Napoleona osiadł w Saratowie guberni rosyjskiej i zmienił nazwisko na Nikołaj Andriejewicz Savin. Ożenił się z Rosjanką i miał co najmniej jedną córkę. W latach (1814-1874) pracował jako opiekun i nauczyciel języka francuskiego dla dzieci o szlacheckim pochodzeniu. W 1887 roku car [[Aleksander III Romanow]] wydał staremu żołnierzowi w prezencie tysiąc rubli. Po otrzymaniu sakramentów, Savin zmarł w dniu 29 listopada 1894 (wtorek) i został pochowany na miejscowym cmentarzu katolickim. |
||
==Linki zewnętrzne== |
== Linki zewnętrzne == |
||
*[http://napoleon.org.pl/dow/savin.php Biografia] |
* [http://napoleon.org.pl/dow/savin.php Biografia] |
||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
[[en:Nicolas Savin]] |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
[[:Kategoria:Odznaczeni Medalem św. Heleny]] |
|||
[[:Kategoria:Rosjanie pochodzenia francuskiego]] |
|||
⚫ | |||
⚫ |
Aktualna wersja na dzień 01:40, 29 gru 2020
Nicolas Savin (ur. 17 kwietnia 1768 w Paryżu, zm. 29 listopada 1894 Saratowie) – francuski żołnierz, oficer weteran francuskich wojen rewolucyjnych 1792-1802.
Jego ojciec, Alexandre Savin żołnierz gwardii króla Francji Ludwika XV, zginął w bitwie w obronie Pałacu Tuileries w czasie Rewolucji Francuskiej. Nauki pobierał w szkole jezuitów w Tours.
W 1794 roku opuścił Paryż i udał się do Rouen, gdzie przebywał przez następne cztery lata. Zaciągając się do 2. pułku huzarów walczył w Egipcie w 1798 roku oraz brał udział w 1812 w inwazji na Rosję. W tym czasie awansował na porucznika i przeniesiono do 24. Chasseurs Cheval. Otrzymał wiele odznaczeń, w tym Order Legii Honorowej i Medal Świętej Heleny. W 1812 został schwytany przez Kozaków i pracował jako nauczyciel szermierki dla armii carskiej.
Po klęsce Napoleona osiadł w Saratowie guberni rosyjskiej i zmienił nazwisko na Nikołaj Andriejewicz Savin. Ożenił się z Rosjanką i miał co najmniej jedną córkę. W latach (1814-1874) pracował jako opiekun i nauczyciel języka francuskiego dla dzieci o szlacheckim pochodzeniu. W 1887 roku car Aleksander III Romanow wydał staremu żołnierzowi w prezencie tysiąc rubli. Po otrzymaniu sakramentów, Savin zmarł w dniu 29 listopada 1894 (wtorek) i został pochowany na miejscowym cmentarzu katolickim.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
Kategoria:Francuscy oficerowie
Kategoria:Francuscy superstulatkowie
Kategoria:Odznaczeni Legią Honorową
Kategoria:Odznaczeni Medalem św. Heleny
Kategoria:Rosjanie pochodzenia francuskiego
Kategoria:Urodzeni w 1768
Kategoria:Zmarli w 1894