Monaster Objawienia Pańskiego w Kijowie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne |
drobne merytoryczne |
||
Linia 26: | Linia 26: | ||
|założyciel klasztoru = |
|założyciel klasztoru = |
||
|fundator = Halszka Hulewiczówna |
|fundator = Halszka Hulewiczówna |
||
|styl = |
|styl = barok |
||
|materiał budowlany = |
|materiał budowlany = |
||
|rok budowy = |
|rok budowy = 1693 (murowany) |
||
|data zamknięcia = po 1917 |
|data zamknięcia = po 1917 |
||
|data zburzenia = ok. 1935 |
|data zburzenia = ok. 1935 |
Wersja z 09:22, 4 lip 2013
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Kościół | |
Eparchia |
eparchia kijowska |
Klauzura |
nie |
Typ monasteru |
męski |
Obiekty sakralne | |
Sobór |
Sobór Objawienia Pańskiego |
Fundator |
Halszka Hulewiczówna |
Styl |
barok |
Data zamknięcia |
po 1917 |
Data zburzenia |
ok. 1935 |
Położenie na mapie Ukrainy Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} |
Monaster Objawienia Pańskiego w Kijowie, monaster bracki w Kijowie – prawosławny klasztor w Kijowie, otwarty w 1615 i zlikwidowany po rewolucji październikowej, w latach 30. XX wieku zburzony.
Monaster był w I Rzeczypospolitej administrowany przez kijowskie bractwo prawosławne, założone w 1615[1]. Został ufundowany w tym samym roku przez Halszkę Hulewiczównę[2], która przekazała bractwu ziemię pod budowę klasztoru, domu pielgrzyma, szkoły dla prawosławnej młodzieży[1]. Szkoła bracka połączyła się następnie z kolegium Piotra Mohyły, tworząc Akademię Mohylańską[3].
Monaster był wspierany przez Kozaków zaporoskich (podobnie jak bractwo kijowskie)[3]. W 1622 roku po śmierci w wyniku ran odniesionych w bitwie pod Chocimiem, pochowany w nim został hetman kozacki Piotr Konaszewicz-Sahajdaczny. W latach 1690-1693 hetman Iwan Mazepa ufundował nowy sobór Objawienia Pańskiego w kompleksie klasztornym, zaś w 1703 rozpoczął budowę murowanej siedziby Akademii Mohylańskiej. W połowie XVIII w. wzniesiono trójkondygnacyjną dzwonnicę nad bramą prowadzącą na teren klasztoru, zaprojektowaną przez Stefana Kownira, obiekt ten w 1829 przebudowano według projektu A. Melenskiego[1]. Całość utrzymana była w stylu baroku kozackiego[1]. Oryginalny ikonostas w soborze monasterskim, zniszczony w pożarze kijowskiej dzielnicy Padół w 1811, został w 1825 zastąpiony przez konstrukcję neoklasycystyczną, również projektu Melenskiego[1].
Monaster był czynny do upadku caratu i przejęcia władzy przez bolszewików. W zabudowaniach klasztornych rozlokowano państwową poliklinikę i część instytucji Ukraińskiej Akademii Nauk. W 1926 monaster Objawienia Pańskiego uzyskał status zabytku o znaczeniu republikańskim. Mimo to w latach 30. XX wieku (po 1935) zniszczony został sobór monasterski i dzwonnica. Przetrwał natomiast wielokrotnie przebudowywany budynek dawnego refektarza i część dawnych obiektów mieszkalnych dla mnichów. Podobnie jak w przypadku monasteru św. Michała Archanioła o Złotych Kopułach, rozebrane budynki sakralne oficjalnie uznano za nieposiadające wartości artystycznej[1].
- ↑ a b c d e f The Main Church Of The Bratskyi Monastery Of The Epiphany
- ↑ Mironowicz A.: Kościół prawosławny w Polsce. Białostockie Towarzystwo Historyczne, 2006, s. 304. ISBN 83-60456-02-X.
- ↑ a b N. Jakowenko: Historia Ukrainy do 1795 roku. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 239. ISBN 978-83-01-16763-9.