Kościół Matki Bożej Różańcowej i klasztor Dominikanów w Grodnie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
ilustracja
Konarski (dyskusja | edycje)
ilustracje i galeria
Linia 39: Linia 39:
}}
}}


'''Kościół i klasztor Dominikanów w Grodnie''' – powstał przy ulicy Wileńskiej, głównej północnej arterii Grodna. Klasztor powstał z fundacji wojewody mścisławskiego [[Fryderyk Sapieha|Fryderyka Sapiehy]] oraz jego małżonki Krystyny z [[Pociejowie|Pociejów]] Sapieżyny. W roku [[1632]] król [[Zygmunt III Waza]] potwierdził nadanie fundacji dominikanom grodzieńskim, a w roku 1635 r. fundacja została zaaprobowana przez sejm.
'''Kościół i klasztor Dominikanów w Grodnie''' – nieistniejący obecnie barokowy kościół wznoszący się przy ulicy Wileńskiej, głównej północnej arterii Grodna.


Klasztor Dominikanów w Grodnie powstał z fundacji wojewody mścisławskiego [[Fryderyk Sapieha|Fryderyka Sapiehy]] oraz jego małżonki Krystyny z [[Pociejowie|Pociejów]] Sapieżyny. W roku [[1632]] król [[Zygmunt III Waza]] potwierdził nadanie fundacji dominikanom grodzieńskim, a w roku 1635 r. fundacja została zaaprobowana przez [[Sejm walny I Rzeczypospolitej|Sejm]]. Jurydyka zakonników znajdowała się w północno-zachodniej partii miasta, między ulicą Wileńską, Plebańską, zaułkiem Trojeckim oraz Rynkiem Niemieckim.
[[Plik:Гродно ул.Советская 03.jpg|thumb|left|Grodno, ul. Sowiecka 3]]


Murowany barokowy kościół pod wezwaniem NMP Różańcowej został wybudowany po pożarze w 1708 roku. Kościół został zburzony w czasach [[zabory|zaborów]] około 1865 roku. Obecnie na jego miejscu znajduje się placyk z popiersiem marszałka Sokołowskiego.<br />
Jurydyka zakonników znajdowała się w północno-zachodniej partii miasta, między ulicą Wileńską, Plebańską, zaułkiem Trojeckim oraz Rynkiem Niemieckim.
Murowany dwupiętrowy klasztor zaczęto budować w 1737 r. Jego budowa trwała przez 30 lat. W 1782 roku pożar strawił klasztor, co wymagało jego przebudowy. Pomiędzy 1783 a 1795 r. zgromadzenie dominikanów wzniosło “officynę murowaną dwupiętrową w ktorey umieszczały się szkoły”, ciągnący się wzdłuż zaułku Trojeckiego, idącego ku Niemieckiemu Rynku. Pozostałością klasztoru jest istniejący do dziś wzdłuż ulicy Sowieckiej budynek Gimnazjum.


<gallery>
Murowany barokowy kościół pod wezwaniem NMP Różańcowej został wybudowany po pożarze 1708, natomiast klasztor wzniesiony został w pierwszej połowie XVIII w. i stanowił dominantę ulicy Wileńskiej. W 1737 r. rozpoczęto budowę dwupiętrowego murowanego klasztoru. Jego budowa trwała przez 30 lat. W 1782 r. pożar strawił klasztor, co wymagało jego przebudowy. Pomiędzy 1783 a 1795 r. zgromadzenie wzniosło “officynę murowaną dwupiętrową w ktorey umieszczały się szkoły”, ciągnący się wzdłuż zaułku Trojeckiego, idącego ku Niemieckiemu Rynku. Pozostałością klasztoru jest budynek Gimnazjum.
Horadnia, Vilenskaja-Daminikanskaja. Горадня, Віленская-Дамініканская (1856).jpg|Fasada w 1856 roku z projektem nowego zwieńczenia wież

Horadnia, Daminikanskaja. Горадня, Дамініканская (N. Orda, 1860).jpg|Kościół w 1860 roku na widoku Napoleona Ordy
Barokowy kościół został zburzony w czasach [[zabory|zaborów]].
Гродно ул.Советская 03.jpg|Klasztor dominikanów (późniejsze Gimnazjum)
</gallery>


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
* L. Wenc, "Fundacje i fundatorzy klasztorów dominikańskich i bernardyńskich w Polsce w latach 1580-1648", [w:] Studia nad historią dominikanów w Polsce 1222-1972, red. J. Kłoczowskiego, t. 1, Warszawa 1975, s. 594, 600, 601, 603, 604;
* L. Wenc, "Fundacje i fundatorzy klasztorów dominikańskich i bernardyńskich w Polsce w latach 1580-1648", [w:] Studia nad historią dominikanów w Polsce 1222-1972, red. J. Kłoczowskiego, t. 1, Warszawa 1975, s. 594, 600, 601, 603, 604;
* H. Gwiazda, "Fundacje i fundatorzy klasztorów dominikańskich w Wielkim Księstwie Litewskim latach 1648-1696"
* H. Gwiazda, "Fundacje i fundatorzy klasztorów dominikańskich w Wielkim Księstwie Litewskim latach 1648-1696"
* [[Maria Kałamajska-Saeed]] (red. nauk.), ''Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa trockiego'', cz. IV, tom 3, Międzynarodowe Centrum Kultury, Kraków 2016, ISBN: 978-83-63463-56-4


{{DEFAULTSORT:Grodnie, Dominikanów}}
{{DEFAULTSORT:Grodnie, Dominikanów}}

Wersja z 17:24, 25 sty 2017

Klasztor Dominikanów w Grodnie
Ilustracja
Kościół Dominikanów i Gimnazjum w Grodnie
Państwo

 Białoruś

Miejscowość

Grodno

Kościół

rzymskokatolicki

Właściciel

dominikanie

Obiekty sakralne
Kościół

NMP Różańcowej

Fundator

wojewoda mścisławski Fryderyk Sapieha i jego żona Krystyna

Kościół i klasztor Dominikanów w Grodnie – nieistniejący obecnie barokowy kościół wznoszący się przy ulicy Wileńskiej, głównej północnej arterii Grodna.

Klasztor Dominikanów w Grodnie powstał z fundacji wojewody mścisławskiego Fryderyka Sapiehy oraz jego małżonki Krystyny z Pociejów Sapieżyny. W roku 1632 król Zygmunt III Waza potwierdził nadanie fundacji dominikanom grodzieńskim, a w roku 1635 r. fundacja została zaaprobowana przez Sejm. Jurydyka zakonników znajdowała się w północno-zachodniej partii miasta, między ulicą Wileńską, Plebańską, zaułkiem Trojeckim oraz Rynkiem Niemieckim.

Murowany barokowy kościół pod wezwaniem NMP Różańcowej został wybudowany po pożarze w 1708 roku. Kościół został zburzony w czasach zaborów około 1865 roku. Obecnie na jego miejscu znajduje się placyk z popiersiem marszałka Sokołowskiego.
Murowany dwupiętrowy klasztor zaczęto budować w 1737 r. Jego budowa trwała przez 30 lat. W 1782 roku pożar strawił klasztor, co wymagało jego przebudowy. Pomiędzy 1783 a 1795 r. zgromadzenie dominikanów wzniosło “officynę murowaną dwupiętrową w ktorey umieszczały się szkoły”, ciągnący się wzdłuż zaułku Trojeckiego, idącego ku Niemieckiemu Rynku. Pozostałością klasztoru jest istniejący do dziś wzdłuż ulicy Sowieckiej budynek Gimnazjum.

Bibliografia

  • L. Wenc, "Fundacje i fundatorzy klasztorów dominikańskich i bernardyńskich w Polsce w latach 1580-1648", [w:] Studia nad historią dominikanów w Polsce 1222-1972, red. J. Kłoczowskiego, t. 1, Warszawa 1975, s. 594, 600, 601, 603, 604;
  • H. Gwiazda, "Fundacje i fundatorzy klasztorów dominikańskich w Wielkim Księstwie Litewskim latach 1648-1696"
  • Maria Kałamajska-Saeed (red. nauk.), Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego województwa trockiego, cz. IV, tom 3, Międzynarodowe Centrum Kultury, Kraków 2016, ISBN: 978-83-63463-56-4