Zatoka San Francisco: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
mNie podano opisu zmian
SieBot (dyskusja | edycje)
Linia 23: Linia 23:
[[ar:خليج سان فرانسيسكو]]
[[ar:خليج سان فرانسيسكو]]
[[bg:Санфранциски залив]]
[[bg:Санфранциски залив]]
[[ca:Badia de San Francisco]]
[[cs:Sanfranciská zátoka]]
[[cs:Sanfranciská zátoka]]
[[de:Bucht von San Francisco]]
[[de:Bucht von San Francisco]]

Wersja z 22:38, 22 sie 2008

Zdjęcie satelitarne obszaru zatoki. Uskok San Andreas jest widoczny jako linia biegnąca po przekątnej z lewego górnego rogu do dolnego prawego. Zielone i złote pomarszczone obszary to góry, w większości niezamieszkane. Szary to obszar zabudowany. W górnym prawym rogu rolnicza nizina, część Doliny Kalifornijskiej.
Frachtowiec Yang Ming Line wpływa do zatoki pod mostem Golden Gate.

Zatoka San Francisco - płytkie, rozległe estuarium łączące się z oceanem przez Cieśninę Golden Gate (Złota Brama) z Pacyfikiem. Zatokę otaczają miasta San Francisco, Oakland i San José oraz szereg mniejszych miejscowości tworzących aglomerację San Francisco. Zlewisko zatoki obejmuje około 40% Kalifornii w USA. Rzeka Sacramento i San Joaquin, wypływające z gór Sierra Nevada, wpadają do Zatoki Suisun, przepływają przez Cieśninę Carquinez i razem z rzeką Napa uchodzą do Zatoki San Pablo. Łączy się ona na południu z Zatoką San Francisco, którą to nazwą obejmuje się często cały ten system zatok o łącznej powierzchni 4 200 km². Główna część zatoki ma od 5 do 20 km ze wschodu na zachód i od 77 do 100 km, w zależności od źródła, z północy na południe.

Pierwotnie większość wybrzeża zatoki stanowiły obszary podmokłe. Od połowy XIX wieku do końca XX ponad 1/3 zatoki zostało zasypane i w dużej części zabudowane. Powstałe grube pokłady wilgotnej ziemi zachowuje się jak ciecz w czasie trzęsień ziemi - w czasie trzęsienia Loma Prieta w 1989 większość poważnych zniszczeń była na takich obszarach.

Europejskiego odkrycia zatoki dokonał Hiszpan Gaspar de Portolà w 1769, który nie mogąc odnaleźć Monterey w Kalifornii, w poszukiwaniu wody i pożywienia, wylądował koło dzisiejszej Pacifica w hrabstwie San Mateo. Tam ze wzgórza dostrzegł zatokę. Pierwszy do zatoki wpłynął Juan de Ayala w 1775.

Zatoka jest miejscem rozrodu i "żłobkiem" dla pacyficznych zwierząt - m.in. ryb i krabów. Pozostałe słone bagna stanowią większość słonych bagien Kalifornii, utrzymują liczne zagrożone gatunki i odgrywają ważną rolę jako filtr zanieczyszczeń i osadów. Zatoka jest kluczowym ogniwem na szlaku wędrówek ptaków wzdłuż wybrzeża Pacyfiku, w tym dla milionów gęsi i kaczek.

Temperatura wody waha się w ciągu roku od 8 do 23°C.

Przez zatokę przerzuconych jest 5 mostów: Most Golden Gate, Most Richmond-San Rafael, Most San Francisco-Oakland Bay, Most Hayward-San Mateo, Most Dumbarton.

Po środku zatoki znajduje się Alcatraz - osławione więzienie, z którego nie ma ucieczki. Przez górzystą Wyspę Yerba Buena przebiega most San Francisco-Oakland Bay. Od północy przylega do niej sztuczna Wyspa Skarbów - miejsce Wystawy światowej w 1939. Bliżej wybrzeża znajduje się Wyspa Angel, znana jako Zachodnia Wyspa Ellis, ponieważ służyła jako miejsce przybycia emigrantów z Dalekiego Wschódu.

Szablon:Geografia USA stub