Horacy (poeta): Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja nieprzejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 16:30, 19 lis 2008

Quintus Horatius Flaccus (ur. 8 grudnia 65 p.n.e. w Wenuzji, zm. 27 listopada 8 p.n.e.) – rzymski poeta liryczny.

Był synem wyzwoleńca z Wenuzji w Apulii. Ojciec dał mu staranne i wszechstronne wykształcenie. Wysłał go między innymi do Rzymu i Grecji, by studiował tam grekę i filozofię. Po śmierci Juliusza Cezara Horacy wstąpił do armii i służył pod dowództwem Brutusa. Jako trybun wojskowy brał udział w bitwie pod Filippi w 42 roku p.n.e., z której musiał ratować się ucieczką. Kiedy ogłoszono amnestię dla tych, którzy walczyli przeciw zwycięskiemu Augustowi, powrócił do Italii. Okazało się, że jego ojciec nie żyje, a majątek został skonfiskowany. Mimo, że był prawie bankrutem, udało mu się kupić posadę sekretarza u kwestora, co zapewniło mu utrzymanie i pozwoliło na zajmowanie się poezją. Utworami Horacego zainteresował się Wergiliusz i wprowadził go do domu Mecenasa. Wkrótce Horacy zaprzyjaźnił się z Mecenasem i należał do jego kręgu literackiego. Po pewnym czasie Mecenas wprowadził go na dwór Augusta, a także podarował mu posiadłość w Sabinum, co umożliwiło mu swobodną twórczość literacką.

Twórczość Horacego, która przetrwała do naszych czasów to:

Epody (41-30 p.n.e.) krótkie utwory o treści politycznej; napisał je pod wrażeniem wojny peruzjańskiej – groza wojen domowych wyraża się radą dla Rzymian, by idąc za przykładem Fokejczyków opuścili Rzym i wywędrowali na Wyspy Szczęśliwe – gdzieś poza Słupy Herkulesa.
Satyry (40-30 p.n.e.) ośmieszające wady i słabości ludzkie, nie krytykuje w nich jednostek wybitniejszych, nie jest surowym sędzią lecz „śmiejąc się mówi prawdę”
Pieśni (zwane też odami) to największe osiągnięcie Horacego o bardzo bogatej tematyce – utwory religijne, biesiadne, wiersze do przyjaciół, wiersze do kochanek, motywy klasyczne i hellenistyczne, refleksje na temat śmierci i wybuchy radości życia; posiadały doskonałą konstrukcje metryczną
Listy zawierają dużo pierwiastków filozoficznych, poruszają także problemy z zakresu poetyki, zwłaszcza listy z 2 księgi: "List do Pizonów" znany również jako Sztuka poetycka ("Ars poetica")

Twórczość Horacego uważana jest za szczytowe osiągnięcie klasycyzmu epoki Augusta i wywarła ona znaczący wpływ na poezję europejską.

Dawniejsze polskie przekłady różnych autorów:

Wybór poezji, opr. J. Zawirowski, Biblioteka Narodowa, wyd. 1923 (kolejne opr. J.Krókowski, 2-4 wyd. Wrocław 1967, 1971, 1973)
[zestawienie dwujęzyczne] Dzieła wszystkie, t. 1-2, opr. O. Jurewicz, Wrocław 1986, 2 wyd. Warszawa 2000.

Przekłady współczesne:

[zestawienie dwujęzyczne] Q.Horatii Flacci Opera. Horacy. Dzieła, przeł. i wstępem opatrzył S.Gołębiowski, t.I-II, wyd. Biblioteka Klasyki Polskiej i Obcej Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1980
Dzieła wszystkie, przeł. i opr. A. Lam, 2 wyd. Verum, Warszawa 1996.

Zobacz też

Literatura antycznego Rzymu

Linki zewnętrzne

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 [[Grafika:Quintus Horatius Flaccus.jpg|right|200px]]
-'''Quintus Horatius Flaccus''' (ur. [[8 grudnia]] [[65 p.n.e.]] w Wenuzji, zm. [[27 listopada]] [[8 p.n.e.]]) – [[Starożytny Rzym|rzymski]] poeta [[Liryka|liryczny]].
+'''Quintus Horatius Flaccus''' (ur. [[8 grudnia]] [[65 p.n.e.]] w [[Wenuzja|Wenuzji]], zm. [[27 listopada]] [[8 p.n.e.]]) – [[Starożytny Rzym|rzymski]] poeta [[Liryka|liryczny]].
-Był synem wyzwoleńca z Wenuzji w [[Apulia|Apulii]]. Ojciec dał mu staranne i wszechstronne wykształcenie. Wysłał go między innymi do [[Rzym]]u i [[Grecja|Grecji]], by studiował tam grekę i filozofię. Po śmierci [[Gajusz Juliusz Cezar|Juliusza Cezara]] Horacy wstąpił do armii i służył pod dowództwem [[Marek Juniusz Brutus|Brutusa]]. Jako [[trybun wojskowy]] brał udział w [[Bitwa pod Filippi|bitwie pod Filippi]] w [[42 p.n.e.|42 roku p.n.e.]], z której musiał ratować się ucieczką. Kiedy ogłoszono amnestię dla tych, którzy walczyli przeciw zwycięskiemu [[Oktawian August|Augustowi]], powrócił do [[Italia|Italii]]. Okazało się, że jego ojciec nie żyje, a majątek został skonfiskowany. Mimo, że był prawie bankrutem, udało mu się kupić posadę sekretarza u [[kwestor]]a, co zapewniło mu utrzymanie i pozwoliło na zajmowanie się [[Liryka|poezją]]. Utworami Horacego zainteresował się [[Wergiliusz]] i wprowadził go do domu [[Gajusz Cilniusz Mecenas|Mecenasa]]. Wkrótce Horacy zaprzyjaźnił się z Mecenasem i należał do jego kręgu literackiego. Po pewnym czasie Mecenas wprowadził go na dwór Augusta, a także podarował mu posiadłość w [[Sabinum]], co umożliwiło mu swobodną twórczość literacką.
+Był synem wyzwoleńca z Wenuzji w [[Apulia|Apulii]]. Ojciec dał mu staranne i wszechstronne wykształcenie. Wysłał go między innymi do [[Rzym]]u i [[Grecja|Grecji]], by studiował tam grekę i filozofię. Po śmierci [[Gajusz Juliusz Cezar|Juliusza Cezara]] Horacy wstąpił do armii i służył pod dowództwem [[Marek Juniusz Brutus|Brutusa]]. Jako [[trybun wojskowy]] brał udział w [[Bitwa pod Filippi|bitwie pod Filippi]] w [[42 p.n.e.|42 roku p.n.e.]], z której musiał ratować się ucieczką. Kiedy ogłoszono amnestię dla tych, którzy walczyli przeciw zwycięskiemu [[Oktawian August|Augustowi]], powrócił do [[Italia|Italii]]. Okazało się, że jego ojciec nie żyje, a majątek został skonfiskowany. Mimo, że był prawie bankrutem, udało mu się kupić posadę sekretarza u [[kwestor]]a, co zapewniło mu utrzymanie i pozwoliło na zajmowanie się [[Liryka|poezją]]. Utworami Horacego zainteresował się [[Wergiliusz]] i wprowadził go do domu [[Gajusz Cilniusz Mecenas|Mecenasa]]. Wkrótce Horacy zaprzyjaźnił się z Mecenasem i należał do jego kręgu literackiego. Po pewnym czasie Mecenas wprowadził go na dwór [[August]]a, a także podarował mu posiadłość w [[Sabinum]], co umożliwiło mu swobodną twórczość literacką.
 Twórczość Horacego, która przetrwała do naszych czasów to: