Osmussaar: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m robot dodaje: ru:Осмуссаар |
m zmiana wywołania szablonu {{koordynaty}} + WP:SK |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Koordynaty|59|18|13|N|23|21|40.3|E}} |
{{Koordynaty|59|18|13|N|23|21|40.3|E|umieść=na górze|zapis=kątowo}} |
||
{{Wyspa infobox |
{{Wyspa infobox |
||
|zdjęcie = Osmussaar16.jpg |
|zdjęcie = Osmussaar16.jpg |
||
Linia 20: | Linia 20: | ||
'''Osmussaar''' ([[język szwedzki|szw.]] ''Odensholm'') to [[Estonia|estońska]] wyspa położona w [[Zatoka Fińska|Zatoce Fińskiej]], około 7,5 kilometra na północ od przylądka Põõsaspea i portu [[Dirhami]]. Administracyjnie należy do [[Gmina Noarootsi|Gminy Noarootsi]] w [[Prowincja Lääne|Prowincji Lääne]]. Wyspa ma powierzchnię 4,7 km², a długość linii brzegowej wynosi 14 km. Osmussaar nie posiada stałej ludności. |
'''Osmussaar''' ([[język szwedzki|szw.]] ''Odensholm'') to [[Estonia|estońska]] wyspa położona w [[Zatoka Fińska|Zatoce Fińskiej]], około 7,5 kilometra na północ od przylądka Põõsaspea i portu [[Dirhami]]. Administracyjnie należy do [[Gmina Noarootsi|Gminy Noarootsi]] w [[Prowincja Lääne|Prowincji Lääne]]. Wyspa ma powierzchnię 4,7 km², a długość linii brzegowej wynosi 14 km. Osmussaar nie posiada stałej ludności. |
||
[[ |
[[Plik:Osmussaar30.jpg|200px|thumb|left|Kaksikud]] |
||
Nazwa wyspy pochodzi od [[Odyn]]a, [[Bogowie nordyccy|nordyckiego boga]] wojny, który, według legendy został tu pochowany. Osmussaar przed [[I wojna światowa|I wojną światową]] liczyła 130 mieszkańców, głównie [[Szwedzi|Szwedów]]. [[26 sierpnia]] [[1914]], w gęstej mgle niemiecki [[pancernik]] ''SMS Magdeburg'' osiadł na mieliźnie w pobliżu latarni morskiej na Osmussaar, a następnie zniszczony przez rosyjskie [[krążownik]]i ''Bogatyr'' i ''Pałłada''. Pamięci marynarzy poświęcono pomnik postawiony w pobliżu latarni morskiej. W [[1940]] roku wszyscy mieszkańcy wyspy zostali zmuszeni przez [[Armia Czerwona|Armię Czerwoną]] do jej opuszczenia. Kiedy rok później do Estonii wkroczyli [[Niemcy]], Osmussaar poddała się najpóźniej. Po [[II wojna światowa|I wojnie światowej]] na wyspie istniała baza radzieckiej armii. Ruiny koszar są dziś jedyną pozostałością po Armii Czerwonej. W [[1994]] wyspę uznano za rezerwat przyrody. |
Nazwa wyspy pochodzi od [[Odyn]]a, [[Bogowie nordyccy|nordyckiego boga]] wojny, który, według legendy został tu pochowany. Osmussaar przed [[I wojna światowa|I wojną światową]] liczyła 130 mieszkańców, głównie [[Szwedzi|Szwedów]]. [[26 sierpnia]] [[1914]], w gęstej mgle niemiecki [[pancernik]] ''SMS Magdeburg'' osiadł na mieliźnie w pobliżu latarni morskiej na Osmussaar, a następnie zniszczony przez rosyjskie [[krążownik]]i ''Bogatyr'' i ''Pałłada''. Pamięci marynarzy poświęcono pomnik postawiony w pobliżu latarni morskiej. W [[1940]] roku wszyscy mieszkańcy wyspy zostali zmuszeni przez [[Armia Czerwona|Armię Czerwoną]] do jej opuszczenia. Kiedy rok później do Estonii wkroczyli [[Niemcy]], Osmussaar poddała się najpóźniej. Po [[II wojna światowa|I wojnie światowej]] na wyspie istniała baza radzieckiej armii. Ruiny koszar są dziś jedyną pozostałością po Armii Czerwonej. W [[1994]] wyspę uznano za rezerwat przyrody. |
||
Linia 27: | Linia 27: | ||
== Latarnia morska == |
== Latarnia morska == |
||
[[ |
[[Plik:Osmussaar29.jpg|200px|thumb|right|Latarnia morska]] |
||
Pierwsza [[latarnia morska]] na wyspie została zbudowana w [[1766]] roku. Na jej miejscu w [[1804]] roku postawiono kolejną, następnie przebudowaną w [[1850]], która została zniszczona podczas wojny w [[1941]]. Obecna latarnia pochodzi z [[1954]] roku. Położona jest na północnym skrawku wyspy. Wieża cylindryczna, biała w czarne pasy, z piętrową podbudówką (mieszkanie latarnika i maszynownia) i podwójną galerią na górze. |
Pierwsza [[latarnia morska]] na wyspie została zbudowana w [[1766]] roku. Na jej miejscu w [[1804]] roku postawiono kolejną, następnie przebudowaną w [[1850]], która została zniszczona podczas wojny w [[1941]]. Obecna latarnia pochodzi z [[1954]] roku. Położona jest na północnym skrawku wyspy. Wieża cylindryczna, biała w czarne pasy, z piętrową podbudówką (mieszkanie latarnika i maszynownia) i podwójną galerią na górze. |
||
Wersja z 01:43, 16 mar 2009
Nieprawidłowe parametry: {59|18|13|N|23|21|40.3|E}
{{{opis zdjęcia}}} | |
Kontynent |
Europa |
---|---|
Państwo | |
Akwen |
{{{akwen}}} |
Archipelag |
{{{archipelag}}} |
Powierzchnia |
{{{powierzchnia}}} km² |
Długość linii brzegowej |
{{{długość brzegu}}} |
Najwyższy punkt |
{{{najwyższy punkt}}} m n.p.m. |
Populacja • liczba ludności • gęstość |
|
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} | |
[[Plik:{{{mapa wyspy}}}|240x240px|alt=Mapa wyspy|]] {{{opis mapy wyspy}}} |
Osmussaar (szw. Odensholm) to estońska wyspa położona w Zatoce Fińskiej, około 7,5 kilometra na północ od przylądka Põõsaspea i portu Dirhami. Administracyjnie należy do Gminy Noarootsi w Prowincji Lääne. Wyspa ma powierzchnię 4,7 km², a długość linii brzegowej wynosi 14 km. Osmussaar nie posiada stałej ludności.
Nazwa wyspy pochodzi od Odyna, nordyckiego boga wojny, który, według legendy został tu pochowany. Osmussaar przed I wojną światową liczyła 130 mieszkańców, głównie Szwedów. 26 sierpnia 1914, w gęstej mgle niemiecki pancernik SMS Magdeburg osiadł na mieliźnie w pobliżu latarni morskiej na Osmussaar, a następnie zniszczony przez rosyjskie krążowniki Bogatyr i Pałłada. Pamięci marynarzy poświęcono pomnik postawiony w pobliżu latarni morskiej. W 1940 roku wszyscy mieszkańcy wyspy zostali zmuszeni przez Armię Czerwoną do jej opuszczenia. Kiedy rok później do Estonii wkroczyli Niemcy, Osmussaar poddała się najpóźniej. Po I wojnie światowej na wyspie istniała baza radzieckiej armii. Ruiny koszar są dziś jedyną pozostałością po Armii Czerwonej. W 1994 wyspę uznano za rezerwat przyrody.
Północne i wschodnie wybrzeże wyspy jest wysokie, klifowe (do 6 m), zachodnie niskie i zabagnione. Ciekawostką są głazy narzutowe, pochodzące z dna Zatoki Fińskiej, z których największe są Kaksikud i Skarvan.
Latarnia morska
Pierwsza latarnia morska na wyspie została zbudowana w 1766 roku. Na jej miejscu w 1804 roku postawiono kolejną, następnie przebudowaną w 1850, która została zniszczona podczas wojny w 1941. Obecna latarnia pochodzi z 1954 roku. Położona jest na północnym skrawku wyspy. Wieża cylindryczna, biała w czarne pasy, z piętrową podbudówką (mieszkanie latarnika i maszynownia) i podwójną galerią na górze.
Dane techniczne
- Położenie: 59°18.216' N 23°21.671' E
- Wysokość wieży: 35 m
- Wysokość światła: 39 m n.p.m.
- Zasięg światła: 11 Mm, 0° - 360°
- Charakterystyka światła
- światło: 1 s
- przerwa: 2 s
- światło: 2 s
- przerwa: 13 s
- okres: 18 s
- Źródło: Estonian Maritime Navigation