Bitwa nad rzeką Alią: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m WP:SK |
m robot dodaje: sh:Bitka na Aliji; zmiany kosmetyczne |
||
Linia 10: | Linia 10: | ||
|przyczyna = |
|przyczyna = |
||
|terytorium = [[Włochy]] |
|terytorium = [[Włochy]] |
||
|strona1 = [[ |
|strona1 = [[Plik:Vexilloid of the Roman Empire.svg|30px]] Rzymianie |
||
[[ |
[[Plik:Cincinnatus statue.jpg|30px]] Latynowie |
||
|strona2 = [[ |
|strona2 = [[Plik:Celtic-style crossed circle.svg|30px]] Celtowie |
||
|dowódca1 = Quintus Sulpicius |
|dowódca1 = Quintus Sulpicius |
||
|dowódca2 = Brennus |
|dowódca2 = Brennus |
||
Linia 42: | Linia 42: | ||
[[nl:Slag aan de Allia]] |
[[nl:Slag aan de Allia]] |
||
[[pt:Batalha do Ália]] |
[[pt:Batalha do Ália]] |
||
[[sh:Bitka na Aliji]] |
|||
[[sv:Slaget vid Allia]] |
[[sv:Slaget vid Allia]] |
Wersja z 05:33, 22 cze 2009
I wojna Rzymu z Celtami 390 p.n.e.-387 p.n.e. | |||
{{{opis grafiki}}} | |||
Czas |
{{{czas}}} | ||
---|---|---|---|
Miejsce |
rzeka Alia, dopływ Tybru | ||
Terytorium | |||
Wynik |
zwycięstwo Celtów | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
| |||
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} |
Bitwa nad rzeką Alią – bitwa stoczona nad rzeką Alią w 390 p.n.e. w trakcie I wojny Rzymian z Celtami (390 p.n.e.-387 p.n.e.).
W latach 90 IV w. p.n.e. Rzymianom zaczęły zagrażać plemiona celtyckie, które podbiły północną Italię. W 391 p.n.e. wódz Senonów Brennus zaatakował miasto etruskie Clusium, które zwróciło się z pomocą do Rzymu. Rok później Celtowie skierowali się ku Rzymowi. Kilkanaście kilometrów na północ od miasta obie armie spotkały się nad rzeką Alią, lewobrzeżnym dopływem Tybru. Rzymianie stanęli na północnym brzegu rzeki tworząc centrum i lewą flankę szeregu, chronioną przez bagna. Na prawym skrzydle ustawiono wojska Latynów, które zajęły niewielkie wzniesienie górujące nad polem bitwy.
Wojska Brennusa rozpoczęły bitwę uderzając na centrum Rzymian i prawe skrzydło zajmowane przez Latynów. Atak okazał się skuteczny i wywołał panikę w szeregach Rzymian, którzy rzucili się do ucieczki. Celtowie w pościgu zabili wielu przeciwników, mnóstwo Rzymian utonęło w bagnach. Niedobitki Rzymian i Latynów zbiegły do Rzymu oraz na ziemie Wejów. Po bitwie Celtowie ruszyli na Rzym, który po 7-miesięcznym oblężeniu zdobyli i splądrowali. Następnie obładowani łupami zawrócili do swoich siedzib.
Źródło
- Daniel Gazda: Armie świata antycznego. Republika rzymska i Kartagińczycy, Wyd. Bellona, Warszawa 2006.