Łużyczanie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
błąd |
spacje w wyrazie BYŁO |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Łużyczanie''' ([[Łacina|łac.]] - ''Lusitzi''<ref>[[Geograf Bawarski]]</ref>) [[Plemiona słowiańskie|plemię słowiańskie]], które zamieszkiwało teren [[Łużyce Dolne|Dolnych Łużyc]] w dorzeczu [[Sprewa|Sprewy]] i [[Nysa Łużycka|Nysy Łużyckiej]]. Jednym z najstarszych grodów, wokół których skupiały się plemiona Łużyczan |
'''Łużyczanie''' ([[Łacina|łac.]] - ''Lusitzi''<ref>[[Geograf Bawarski]]</ref>) [[Plemiona słowiańskie|plemię słowiańskie]], które zamieszkiwało teren [[Łużyce Dolne|Dolnych Łużyc]] w dorzeczu [[Sprewa|Sprewy]] i [[Nysa Łużycka|Nysy Łużyckiej]]. Jednym z najstarszych grodów, wokół których skupiały się plemiona Łużyczan było [[Lübbenau/Spreewald|Lubnjow]]. Plemiona Łużyczan należały do plemion serbskich i jest ono przodkiem [[Dolnołużyczanie|Dolnych Łużyczan]]. Pierwszej wzmianki dokonał [[Geograf Bawarski]] w połowie [[IX wiek]]u wyliczając dwadzieścia<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Váňa|imię = Zdeněk|tytuł = Świat dawnych Słowian| inni = Antoni Kroh (tłum.)| wydawca = Państwowy Instytut Wydawniczy| miejsce = Warszawa| rok = 1985| isbn = 83-06-01126-0| strony = 85}}</ref> osad grodowych. |
||
W latach [[870]] - [[890]] rozpoczęto budowę grodów obronnych w związku z narastającym zagrożeniem ze strony [[Państwo wschodniofrankijskie|państwa wschodniofrankijskiego]]. Rozbudowa tych grodów nasiliła się ok. [[920]]. |
W latach [[870]] - [[890]] rozpoczęto budowę grodów obronnych w związku z narastającym zagrożeniem ze strony [[Państwo wschodniofrankijskie|państwa wschodniofrankijskiego]]. Rozbudowa tych grodów nasiliła się ok. [[920]]. |
||
Wersja z 15:54, 13 mar 2010
Łużyczanie (łac. - Lusitzi[1]) plemię słowiańskie, które zamieszkiwało teren Dolnych Łużyc w dorzeczu Sprewy i Nysy Łużyckiej. Jednym z najstarszych grodów, wokół których skupiały się plemiona Łużyczan było Lubnjow. Plemiona Łużyczan należały do plemion serbskich i jest ono przodkiem Dolnych Łużyczan. Pierwszej wzmianki dokonał Geograf Bawarski w połowie IX wieku wyliczając dwadzieścia[2] osad grodowych.
W latach 870 - 890 rozpoczęto budowę grodów obronnych w związku z narastającym zagrożeniem ze strony państwa wschodniofrankijskiego. Rozbudowa tych grodów nasiliła się ok. 920.
W 932 dokonywał wypraw na ziemie Łużyczan król Henryk I Ptasznik.
Ówczesne Łużyce znalazły się w ramach państwa polskiego w latach 1002 - 1031 po zdobyciu ich przez Bolesława Chrobrego.
Zobacz też: Słowianie, Słowianie połabscy, Łużyczanie, Łużyce Dolne
Przypisy
- ↑ Geograf Bawarski
- ↑ Zdeněk Váňa: Świat dawnych Słowian. Antoni Kroh (tłum.). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1985, s. 85. ISBN 83-06-01126-0.