Al-Mutawakkil: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne merytoryczne |
drobne redakcyjne |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Al-Mutawakkil''' ([[821]] - [[861]]), [[kalif]] z dynastii [[Abbasydzi|Abbasydów]]. |
|||
⚫ | |||
===Miłośnik wina, kobiet i róż=== |
|||
Podczas jego panowania pogłębiło się osłabienie kalifatu. Sam kalif dał się poznać jako zwolennik wina i kobiet. Według relacji [[Al-Masudi]]ego jego harem liczył podobno 4 000 kobiet. Był miłośnikiem kwiatów, zwłaszcza róż. |
|||
===Wielki budowniczy=== |
|||
Dołożył wiele starań do rozbudowy tymczasowej stolicy Abbasydów - [[Samarra|Samarry]]. Kazał tam wznieść pałac Al-Aszik, oraz przepiękną rezydencję, figurującą w większości źródeł pod nazwą Al-Dżafarijja. |
|||
===Obrońca islamu sunnickiego=== |
|||
⚫ | Za jego panowania islam [[sunnizm|sunnicki]] stał się na powrót wyznaniem oficjalnym w kalifacie, w miejsce [[mutazylizm]]u; zlikwidowano inkwizycję muzułmańską - mihnę. Rehabilitowano prześladowanego za poprzednich kalifów obrońcę ortodoksyjnego islamu, [[Ahmad Ibn Hanbal|Ahmada Ibn Hanbala]]. W [[851]] wydał rozkaz zrównania z ziemią mauzoleum syna kalifa [[Ali|Alego]], imama [[Husajn Ibn Ali|Al-Husajna]] w [[Karbala|Karbali]]. Rozkazał sprowadzić z [[Medyna|Medyny]] do Samarry imama szyickiego, Alidę Alego al-Hadiego, który do śmierci przebywał w areszcie domowym. Alidzi z Iraku zostali internowani, egipscy zaś deportowani do [[Al-Hidżaz]]u. Jednocześnie wydał wiele dekretów inkryminujących żydów i chrześcijan, mimo że były to wyznania chronione według przepisów koranicznych ([[zimmi]]). Nakazano im nie tylko nosić znaki rozpoznawcze w miejscach publicznych, ale zburzono też ich kościoły, skonfiskowano 1/10 nieruchomości, zakazano organizowania procesji w Wielki Tydzień, a dzieciom zakazano uczyć się u nauczycieli muzułmańskich. |
||
===Zgładzony przez własne straże=== |
|||
Został zamordowany w Samarra przez swoich gwardzistów tureckich. |
|||
===Bibliografia=== |
===Bibliografia=== |
Wersja z 15:00, 28 mar 2010
Al-Mutawakkil (821 - 861), kalif z dynastii Abbasydów.
Miłośnik wina, kobiet i róż
Podczas jego panowania pogłębiło się osłabienie kalifatu. Sam kalif dał się poznać jako zwolennik wina i kobiet. Według relacji Al-Masudiego jego harem liczył podobno 4 000 kobiet. Był miłośnikiem kwiatów, zwłaszcza róż.
Wielki budowniczy
Dołożył wiele starań do rozbudowy tymczasowej stolicy Abbasydów - Samarry. Kazał tam wznieść pałac Al-Aszik, oraz przepiękną rezydencję, figurującą w większości źródeł pod nazwą Al-Dżafarijja.
Obrońca islamu sunnickiego
Za jego panowania islam sunnicki stał się na powrót wyznaniem oficjalnym w kalifacie, w miejsce mutazylizmu; zlikwidowano inkwizycję muzułmańską - mihnę. Rehabilitowano prześladowanego za poprzednich kalifów obrońcę ortodoksyjnego islamu, Ahmada Ibn Hanbala. W 851 wydał rozkaz zrównania z ziemią mauzoleum syna kalifa Alego, imama Al-Husajna w Karbali. Rozkazał sprowadzić z Medyny do Samarry imama szyickiego, Alidę Alego al-Hadiego, który do śmierci przebywał w areszcie domowym. Alidzi z Iraku zostali internowani, egipscy zaś deportowani do Al-Hidżazu. Jednocześnie wydał wiele dekretów inkryminujących żydów i chrześcijan, mimo że były to wyznania chronione według przepisów koranicznych (zimmi). Nakazano im nie tylko nosić znaki rozpoznawcze w miejscach publicznych, ale zburzono też ich kościoły, skonfiskowano 1/10 nieruchomości, zakazano organizowania procesji w Wielki Tydzień, a dzieciom zakazano uczyć się u nauczycieli muzułmańskich.
Zgładzony przez własne straże
Został zamordowany w Samarra przez swoich gwardzistów tureckich.
Bibliografia
- Praca zbiorowa pod redakcją naukową Macieja Salamona: Wielka Historia Świata Tom 4 Kształtowanie średniowiecza. T. 4. Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 553. ISBN 83-85719-85-7.
- Hauziński J.: Burzliwe dzieje kalifatu bagdadzkiego, PWN Warszawa-Kraków 1993