Decymacja: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m robot poprawia: ro:Decimare |
m robot poprawia: fr:Décimation (Rome antique) |
||
Linia 24: | Linia 24: | ||
[[en:Decimation (Roman army)]] |
[[en:Decimation (Roman army)]] |
||
[[es:Decimatio]] |
[[es:Decimatio]] |
||
[[fr:Décimation]] |
[[fr:Décimation (Rome antique)]] |
||
[[ko:열의 하나]] |
[[ko:열의 하나]] |
||
[[it:Decimazione]] |
[[it:Decimazione]] |
Wersja z 04:51, 21 kwi 2010
Decymacja – (łac. dziesiątkowanie) kara stosowana w armiach starożytnych oraz w niektórych wojskach nowożytnych państw autorytarnych polegająca na zabiciu (ścięciu lub rozstrzelaniu) co dziesiątego żołnierza ukaranego oddziału.
W Imperium Rzymskim stosowano ją bardzo rzadko do pacyfikacji zbuntowanych legionów oraz w stosunku do oddziałów, które uciekły z pola walki lub porzuciły swe insygnia. Każdy z 10 żołnierzy ciągnął losy, życie tracił jeden niezależnie od rangi i zasług. Pozostałym przy życiu legionistom zamiast przydziałów pszenicy wydawano jęczmień i karano dodatkowo kwaterowaniem poza umocnionym obozem do czasu, aż zmazali swoje przewiny w walce. Ze względu na poważne osłabienie stanu osobowego stopniowo zaniechano stosowania decymacji.
W czasach nowożytnych decymację stosowało dowództwo bolszewickie w czasie wojny domowej, m.in. w stosunku do oddziałów odmawiających walki przeciwko powstaniu w Kronsztadzie. W sierpniu 1914 okupacyjne wojska niemieckie w Kaliszu dokonały decymacji 800 zatrzymanych, cywilnych mężczyzn na Wzgórzu Wiatracznym.
Decymacja w kulturze
W powieści Potop książę Janusz Radziwiłł nakazał zdziesiątkować jeńców z zbuntowanych przeciwko niemu chorągwi, resztę wcielając do podległych mu oddziałów (rozdział XVI).