Restytucja mienia: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m WP:SK, drobne techniczne |
m robot dodaje: he:הישבון |
||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
[[en:Restitution]] |
[[en:Restitution]] |
||
[[ko:원상회복]] |
[[ko:원상회복]] |
||
[[he:הישבון]] |
|||
[[ka:რესტიტუცია]] |
[[ka:რესტიტუცია]] |
||
[[ru:Реституция]] |
[[ru:Реституция]] |
||
Wersja z 16:18, 24 lis 2010
Restytucja mienia to zwrot w formie ekwiwalentu (np. pieniężnego) lub w naturze mienia bezprawnie skonfiskowanego przez rząd lub władze samorządowe.
Przykładem dochodzenia restytucji mienia w Polsce są pozwy Polaków żydowskiego pochodzenia o zwrot majątków, które zostały im odebrane, gdy opuszczali oni Polskę po wydarzeniach m.in. marca 1968 roku. Wiele pozwów zostało również złożonych i rozstrzygniętych pozytywnie przez sądy w sprawach zwrotu kamienic odebranych w czasach PRL kamienicznikom.
Mienie utracone podczas II Wojny Światowej i w wyniku powojennych nacjonalizacji
Restytucja mienia pozostawionego w Polsce przez osoby, które później otrzymały obywatelstwo amerykańskie została uregulowana przez układ z 16 lipca 1960. Stroną zobowiązaną do zaspokojenia roszczeń obywateli amerykańskich wobec rządu polskiego, pochodzących sprzed tej daty jest rząd amerykański[1].
Obowiązki państwa polskiego do restytucji mienia utraconego przez obywateli polskich na terenie przejętych przez Litwę, Białoruś i Ukrainę terenów II Rzeczypospolitej zostały określone w Układach republikańskich z 1944.