Decymacja: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m r2.5.1) (robot poprawia: de:Dezimation |
m →Decymacja w kulturze: drobne porządki, replaced: {{Wojsko stub}} → |
||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
== Decymacja w kulturze == |
== Decymacja w kulturze == |
||
W powieści [[Potop (powieść)|''Potop'']] książę [[Janusz Radziwiłł (hetman wielki litewski)|Janusz Radziwiłł]] nakazał zdziesiątkować jeńców z zbuntowanych przeciwko niemu chorągwi, resztę wcielając do podległych mu oddziałów (rozdział XVI). |
W powieści [[Potop (powieść)|''Potop'']] książę [[Janusz Radziwiłł (hetman wielki litewski)|Janusz Radziwiłł]] nakazał zdziesiątkować jeńców z zbuntowanych przeciwko niemu chorągwi, resztę wcielając do podległych mu oddziałów (rozdział XVI). |
||
{{Wojsko stub}} |
|||
[[Kategoria:Historia prawa karnego]] |
[[Kategoria:Historia prawa karnego]] |
||
Wersja z 23:46, 30 gru 2010
Decymacja – (łac. dziesiątkowanie) kara stosowana w armiach starożytnych oraz w niektórych wojskach nowożytnych państw autorytarnych polegająca na zabiciu (ścięciu lub rozstrzelaniu) co dziesiątego żołnierza ukaranego oddziału.
W Imperium Rzymskim stosowano ją bardzo rzadko do pacyfikacji zbuntowanych legionów oraz w stosunku do oddziałów, które uciekły z pola walki lub porzuciły swe insygnia. Każdy z 10 żołnierzy ciągnął losy, życie tracił jeden niezależnie od rangi i zasług. Pozostałym przy życiu legionistom zamiast przydziałów pszenicy wydawano jęczmień i karano dodatkowo kwaterowaniem poza umocnionym obozem do czasu, aż zmazali swoje przewiny w walce. Ze względu na poważne osłabienie stanu osobowego stopniowo zaniechano stosowania decymacji.
W czasach nowożytnych decymację stosowało dowództwo bolszewickie w czasie wojny domowej, m.in. w stosunku do oddziałów odmawiających walki przeciwko powstaniu w Kronsztadzie. W sierpniu 1914 okupacyjne wojska niemieckie w Kaliszu dokonały decymacji 800 zatrzymanych, cywilnych mężczyzn na Wzgórzu Wiatracznym.
Decymacja w kulturze
W powieści Potop książę Janusz Radziwiłł nakazał zdziesiątkować jeńców z zbuntowanych przeciwko niemu chorągwi, resztę wcielając do podległych mu oddziałów (rozdział XVI).