Carl Leopold Lohmeyer: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 00:29, 24 lip 2011

Carl Leopold Lohmeyer (ur. 3 sierpnia 1799 r. w Morągu – zm. 3 sierpnia 1873 r. we Wrocławiu) – niemiecki farmaceuta, autor pierwszego drukowanego przewodnika po Tatrach.

Pracował jako pomocnik aptekarski w Legnicy, Wrocławiu, Hamburgu, Lesznie i Frakfurcie nad Odrą, później jako pomocnik techniczny przy katedrach chemii i fizyki Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 1830-1856 prowadził własną aptekę w Nysie i był radcą sanitarnym w tym mieście. Interesował się również botaniką; w latach 1866-69 na zlecenie F. Cohna wykonał kilkaset słynnych dydaktycznych modeli botanicznych.

Zachęcony lekturą książki A. Sydowa o Tatrach (Bemerkungen auf einer Reise im Jahre 1827 nach den Central-Karpathen, als Beitrag zur Characteristik dieser Gebirgsgegenden und ihrer Bewohner, Berlin, 1830), Lohmeyer zwiedził te góry w latach 1839 i 1841. Był w Dolinie Kościeliskiej, w Dolinie Rybiego Potoku (nad Morskim Okiem i Czarnym Stawem) oraz w Dolinie Pięciu Stawów Polskich. Następnie przez Jaworzynę i Przełęcz pod Kopą przedostał się do Kieżmarku. Po południowej stronie Tatr zwiedził doliny Przednich Koperszadów, Kamiennego Stawu, Zimnej Wody, dolne partie Doliny Staroleśnej oraz Dolinę Wielicką, wchodząc w sierpniu 1841 na Łomnicę. Jego towarzyszami na tym szczycie byli trzej Ślązacy: Ferdinand Burkhardt, Carl Schneider i Josef Scholz, a prowadził ich znany przewodnik Jakob Lux ze Starej Leśnej. Sprawozdanie z tej wycieczki w Tatry przedstawił Lohmeyer na posiedzeniu towarzystwa filomatów w Nysie ("Wissenschaftliche Gesellschaft Philomathie in Neisse") w 1841 r.

Pod anagramem swego nazwiska (jako Carl Reyemhol) Lohmeyer wydał w Nysie w 1842 r. opis swych podróży pt. Vierzehn Tage in den Central-Karpathen, ein Wegweiser nach einigen der interessantesten Partien des Tatra-Gebirges und der Liptauer Alpen. Niewielką tę książeczkę (80 stron formatu 18x10,5 cm), która zawiera też jedną z wcześniejszych map Tatr, uznaje się dziś za pierwszy drukowany przewodnik tatrzański.

Bibliografia

Szaflarski Józef: Najstarszy przewodnik po Tatrach wydany w Nysie, w: "Zaranie Śląskie" R. XXII, nr 4/1959, s. 78-90;
Radwańska-Paryska Zofia, Paryski Witold Henryk: Lohmeyer Carl Leopold, w: Wielka encyklopedia tatrzańska, Wydawnictwo Górskie, Poronin 1995, s. 676-677, ISBN 83-7104-008-3.

@@ Linia 3: / Linia 3: @@
 Pracował jako pomocnik aptekarski w [[Legnica|Legnicy]], Wrocławiu, [[Hamburg]]u, [[Leszno|Lesznie]] i [[Frankfurt nad Odrą|Frakfurcie nad Odrą]], później jako pomocnik techniczny przy katedrach chemii i fizyki Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 1830-1856 prowadził własną [[Apteka|aptekę]] w [[Nysa|Nysie]] i był radcą sanitarnym w tym mieście. Interesował się również [[Botanika|botaniką]]; w latach 1866-69 na zlecenie [[Ferdinand Julius Cohn|F. Cohna]] wykonał kilkaset słynnych dydaktycznych modeli botanicznych.
-Zachęcony lekturą książki [[Albrecht von Sydow|A. Sydowa]] o Tatrach (''Bemerkungen auf einer Reise im Jahre 1827 nach den Central-Karpathen, als Beitrag zur Characteristik dieser Gebirgsgegenden und ihrer Bewohner'', Berlin, 1830), Lohmeyer zwiedził te góry w latach 1839 i 1841. Był w [[Dolina Kościeliska|Dolinie Kościeliskiej]], w [[Dolina Rybiego Potoku|Dolinie Rybiego Potoku]] (nad [[Morskie Oko|Morskim Okiem]] i [[Czarny Staw|Czarnym Stawem]]) oraz w [[Dolina Pięciu Stawów Polskich|Dolinie Pięciu Stawów Polskich]]. Następnie przez Jaworzynę i [[Przełęcz pod Kopą]] przedostał się do [[Kieżmark]]u. Po południowej stronie Tatr zwiedził doliny Przednich Koperszadów, Kamiennego Stawu, Zimnej Wody, dolne partie [[Dolina Staroleśna|Doliny Staroleśnej]] oraz [[Dolina Wielicka|Dolinę Wielicką]], wchodząc w sierpniu [[1841]] na [[Łomnica|Łomnicę]]. Jego towarzyszami na tym szczycie byli trzej Ślązacy: Ferdinand Burkhardt, Carl Schneider i Josef Scholz, a prowadził ich znany przewodnik [[Jakob Lux]] ze Starej Leśnej. Sprawozdanie z tej wycieczki w Tatry przedstawił Lohmeyer na posiedzeniu towarzystwa [[Filomaci|filomatów]] w Nysie ("Wissenschaftliche Gesellschaft Philomathie in Neisse") w 1841 r.
+Zachęcony lekturą książki [[Albrecht von Sydow|A. Sydowa]] o Tatrach (''Bemerkungen auf einer Reise im Jahre 1827 nach den Central-Karpathen, als Beitrag zur Characteristik dieser Gebirgsgegenden und ihrer Bewohner'', Berlin, 1830), Lohmeyer zwiedził te góry w latach 1839 i 1841. Był w [[Dolina Kościeliska|Dolinie Kościeliskiej]], w [[Dolina Rybiego Potoku|Dolinie Rybiego Potoku]] (nad [[Morskie Oko|Morskim Okiem]] i [[Czarny Staw|Czarnym Stawem]]) oraz w [[Dolina Pięciu Stawów Polskich|Dolinie Pięciu Stawów Polskich]]. Następnie przez Jaworzynę i [[Przełęcz pod Kopą]] przedostał się do [[Kieżmark]]u. Po południowej stronie Tatr zwiedził doliny [[Dolina Przednich Koperszadów|Przednich Koperszadów]], Kamiennego Stawu, [[Dolina Zimnej Wody|Zimnej Wody]], dolne partie [[Dolina Staroleśna|Doliny Staroleśnej]] oraz [[Dolina Wielicka|Dolinę Wielicką]], wchodząc w sierpniu [[1841]] na [[Łomnica|Łomnicę]]. Jego towarzyszami na tym szczycie byli trzej Ślązacy: Ferdinand Burkhardt, Carl Schneider i Josef Scholz, a prowadził ich znany przewodnik [[Jakob Lux]] ze Starej Leśnej. Sprawozdanie z tej wycieczki w Tatry przedstawił Lohmeyer na posiedzeniu towarzystwa [[Filomaci|filomatów]] w Nysie ("Wissenschaftliche Gesellschaft Philomathie in Neisse") w 1841 r.
 Pod anagramem swego nazwiska (jako Carl Reyemhol) Lohmeyer wydał w Nysie w 1842 r. opis swych podróży pt. ''Vierzehn Tage in den Central-Karpathen, ein Wegweiser nach einigen der interessantesten Partien des Tatra-Gebirges und der Liptauer Alpen''. Niewielką tę książeczkę (80 stron formatu 18x10,5 cm), która zawiera też jedną z wcześniejszych map Tatr, uznaje się dziś za pierwszy drukowany przewodnik tatrzański.