Attyka (architektura): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m r2.6.3) (robot dodaje: sk:Atika (na rímse) |
odlinkowanie Skarbnicy Wikipedii i przekierowań do niej |
||
| Linia 16: | Linia 16: | ||
Bardzo rozbudowane formy przyjmowała zwłaszcza w [[manieryzm (sztuka)|manieryzmie]] (mieszczańskie kamienice Celejowska oraz Przybyłów w [[Kazimierz Dolny|Kazimierzu Dolnym]]). Na Śląsku występuje odmiana attyki, charakterystyczna dla tego regionu - attyka śląska - o zakończeniu w formach półkoli, ćwierćkoli, np. attyka w kamienicy "[[Pod Złotą Koroną]]" przy Rynku nr 29 we [[Wrocław]]iu. W Warszawie attykami ozdobiony jest między innymi [[Pałac Kultury i Nauki]]. |
Bardzo rozbudowane formy przyjmowała zwłaszcza w [[manieryzm (sztuka)|manieryzmie]] (mieszczańskie kamienice Celejowska oraz Przybyłów w [[Kazimierz Dolny|Kazimierzu Dolnym]]). Na Śląsku występuje odmiana attyki, charakterystyczna dla tego regionu - attyka śląska - o zakończeniu w formach półkoli, ćwierćkoli, np. attyka w kamienicy "[[Pod Złotą Koroną]]" przy Rynku nr 29 we [[Wrocław]]iu. W Warszawie attykami ozdobiony jest między innymi [[Pałac Kultury i Nauki]]. |
||
== |
== Bibliografia == |
||
{{Bibliografia|1= |
|||
* {{cytuj książkę |nazwisko = Szolginia| imię = Witold| tytuł = Architektura| wydawca = Sigma NOT| miejsce = Warszawa| data = | rok = 1992| strony = 16, 17| isbn = 83-85001-89-1}} |
* {{cytuj książkę |nazwisko = Szolginia| imię = Witold| tytuł = Architektura| wydawca = Sigma NOT| miejsce = Warszawa| data = | rok = 1992| strony = 16, 17| isbn = 83-85001-89-1}} |
||
}} |
|||
== Zobacz też == |
|||
* [[Wikipedia:Skarbnica Wikipedii/Przegląd zagadnień z zakresu architektury|przegląd zagadnień z zakresu architektury]] |
|||
[[Kategoria:Elementy budowlane]] |
[[Kategoria:Elementy budowlane]] |
||
Wersja z 01:02, 30 wrz 2011
zamek w Baranowie Sandomierskim
Attyka (franc. (étage) attique, z grec. Attikos) – górny element budynku w postaci ścianki, balustrady lub rzędu sterczyn osłaniający dach. Attyka pełni dwojaką funkcję: estetyczną (przede wszystkim) jako architektoniczny element dekoracyjny oraz użytkowo-konstrukcyjną jako zabezpieczenie sąsiednich budynków przed przeniesieniem się ognia w przypadku pożaru.
W zależności od ukształtowania rozróżnia się attyki:
- pełne – stosowane głównie w średniowieczu
- ażurowe (balustradowe i arkadowe) – renesans i barok
- uskokowe lub schodkowe – klasycyzm przełomu XVIII i XIX wieku
- grzebieniowe (zwane polskimi) – stosowane w 2. połowie XVI wieku
Attyka stosowana była w starożytności (Grecja, Rzym), a także ponownie (w zmienionej formie) od XVI wieku. Charakterystyczna dla renesansowej architektury Polski i Czech była ozdobą zamków, pałaców, kościołów, ratuszów oraz bram i kamienic. Do najpiękniejszych attyk polskich należą attyki: krakowskich sukiennic (1557), ratuszów w Tarnowie i Sandomierzu (2. połowa XVI wieku) oraz Szydłowcu.
Bardzo rozbudowane formy przyjmowała zwłaszcza w manieryzmie (mieszczańskie kamienice Celejowska oraz Przybyłów w Kazimierzu Dolnym). Na Śląsku występuje odmiana attyki, charakterystyczna dla tego regionu - attyka śląska - o zakończeniu w formach półkoli, ćwierćkoli, np. attyka w kamienicy "Pod Złotą Koroną" przy Rynku nr 29 we Wrocławiu. W Warszawie attykami ozdobiony jest między innymi Pałac Kultury i Nauki.