Restytucja mienia: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m r2.6.4) (robot dodaje kk:Реституция |
m r2.6.5) (robot dodaje: pt:Restituição |
||
Linia 21: | Linia 21: | ||
[[ka:რესტიტუცია]] |
[[ka:რესტიტუცია]] |
||
[[kk:Реституция]] |
[[kk:Реституция]] |
||
[[pt:Restituição]] |
|||
[[ru:Реституция]] |
[[ru:Реституция]] |
||
[[sr:Реституција]] |
[[sr:Реституција]] |
Wersja z 13:26, 2 lis 2011
Restytucja mienia – zwrot w formie ekwiwalentu (np. pieniężnego) lub w naturze mienia bezprawnie skonfiskowanego przez rząd lub władze samorządowe.
Przykładem dochodzenia restytucji mienia w Polsce są pozwy Polaków żydowskiego pochodzenia o zwrot majątków, które zostały im odebrane, gdy opuszczali oni Polskę po wydarzeniach m.in. marca 1968 roku. Wiele pozwów zostało również złożonych i rozstrzygniętych pozytywnie przez sądy w sprawach zwrotu kamienic odebranych w czasach PRL kamienicznikom.
Mienie utracone podczas II wojny światowej i w wyniku powojennych nacjonalizacji
Restytucja mienia pozostawionego w Polsce przez osoby, które później otrzymały obywatelstwo amerykańskie została uregulowana przez układ z 16 lipca 1960. Stroną zobowiązaną do zaspokojenia roszczeń obywateli amerykańskich wobec rządu polskiego, pochodzących sprzed tej daty jest rząd amerykański[1].
Obowiązki państwa polskiego do restytucji mienia utraconego przez obywateli polskich na terenie przejętych przez Litwę, Białoruś i Ukrainę terenów II Rzeczypospolitej zostały określone w Układach republikańskich z 1944.