Jan Bielawski (żołnierz): Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 15:57, 9 sty 2012

Jan Bielawski ps. Mikita (ur. 1889 we wsi Ostrówka zm. w sierpniu 1915)

Brał czynny udział w rewolucji 1905 roku jako członek Organizacji Bojowej PPS, a potem Oddziału Centralnego, uczestnicząc w wielu akcjach bojowych. Ukończył szkołę bojową PPS w Krakowie. Był aresztowany przez Ochranę, ale z powodu braku dowodów został zwolniony. Po upadku rewolucji zmuszony był do emigracji z zaboru rosyjskiego do Cesarstwa Austro-Węgierskiego. Przebywał we Lwowie, Krakowie, Wiedniu i Budapeszcie pracując jako monter elektromechanik. W Budapeszcie uczestniczył w starciach zbrojnych z wojskiem i policją w czasie strajku powszechnego o demokratyzację prawa wyborczego w maju 1912 r. Za udział w walkach został aresztowany i jako cudzoziemiec musiał udać się do Wiednia.

Pogłębiał swoją wiedzę przygotowując się do walki dla Polskiej Partii Socjalistycznej prowadząc akcję propagandową wśród robotników polskich na obczyźnie. W 1913 przyłączył się do PPS-Opozycja. W przeddzień wybuchu wojny został skierowany przez władze PPS do prowadzenia akcji konspiracyjnej w Zagłębiu Dąbrowskim, gdzie podjął pracę jako elektromonter w fabryce Schona w Środuli, a następnie w Będzinie.

W sierpniu 1914 zorganizował mobilizację wśród swoich współpracowników i zameldował się w Komendzie Legionów. Został przydzielony do "oddziału beków" porucznika Tomasza Arciszewskiego przeznaczonego do prac wywiadowczo-konspiracyjnych. Wraz z Tomaszem Arciszewskim i Józefem Kobiałko został odkomenderowany na początku listopada 1914 r.do tworzenia wyodrębnionego z POW "Oddziału Lotnego Wojsk Polskich" do Warszawy. Po utworzeniu Oddziału i jego zaprzysiężeniu przez Tadeusza Żulińskiego pierwszym komendantem został Jan Bielawski.

Po nieudanej akcji w lutym 1915, w Lubartowie Jan Bielawski odszedł z Oddziału. Nieznany jest jego dalszy los. Istnieje wersja że został wysłany do Legionu Puławskiego w celu zbuntowania go i przejścia na stronę Józefa Piłsudskiego, gdzie został pojmany i rozstrzelany. Według niesprawdzonych informacji został rozstrzelany z wyroku rosyjskiego sądu polowego w dniu 31 sierpnia 1915 r.

Pośmiertnie odznaczony 19 grudnia 1930 r. Krzyżem Niepodległości z Mieczami^[1].

↑ Monitor Polski z 1930 r. Nr 300, poz. 423

Literatura

Brzozowski Władysław, "Niepodległość" Tom 19: 1939, 3 " Oddział Lotny Wojsk Polskich".
Leinwand Artur "Pogotowie Bojowe i Milicja Ludowa w Polsce 1917-1919", Książka i Wiedza, Warszawa 1972.
Słownik Biograficzny Działaczy Polskiego Ruchu Robotniczego" Tom 1, ISBN 83-05-11327-2

[1] Monitor Polski z 1930 r. Nr 300, poz. 423

[1]

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 [[Plik:Bielawski.jpg|300px|tgumb|right]]
-'''Jan Bielawski''' [[pseudonim|ps.]] ''Mikita'' (ur. [[1889]] we wsi [[Ostrówka]] zm. [[1915]]).
+'''Jan Bielawski''' [[pseudonim|ps.]] ''Mikita'' (ur. [[1889]] we wsi [[Ostrówka]] zm. w sierpniu [[1915]])
-Brał czynny udział w rewolucji [[1905]] roku jako członek [[Organizacja Bojowa PPS|Organizacji Bojowej PPS]], a potem Oddziału Centralnego, uczestnicząc w wielu akcjach bojowych. Ukończył szkołę bojową PPS w [[Kraków|Krakowie]].
+Brał czynny udział w rewolucji 1905 roku jako członek [[Organizacja Bojowa PPS|Organizacji Bojowej PPS]], a potem Oddziału Centralnego, uczestnicząc w wielu akcjach bojowych. Ukończył szkołę bojową PPS w [[Kraków|Krakowie]].
 Był aresztowany przez [[Ochrana|Ochranę]], ale z powodu braku dowodów został zwolniony. Po upadku rewolucji zmuszony był do emigracji z zaboru rosyjskiego do Cesarstwa Austro-Węgierskiego. Przebywał we [[Lwów|Lwowie]], [[Kraków|Krakowie]], [[Wiedeń|Wiedniu]] i [[Budapeszt|Budapeszcie]] pracując jako monter elektromechanik. W [[Budapeszt|Budapeszcie]] uczestniczył w starciach zbrojnych z wojskiem i policją w czasie strajku powszechnego o demokratyzację prawa wyborczego w maju [[1912]] r. Za udział w walkach został aresztowany i jako cudzoziemiec musiał udać się do [[Wiedeń|Wiednia]].
-Pogłębiał swoją  wiedzę przygotowując się do walki dla [[Polska Partia Socjalistyczna|Polskiej Partii Socjalistycznej]] prowadząc akcję propagandową wśród robotników polskich na obczyźnie. W [[1913]] r. przyłączył się do [[Polska Partia Socjalistyczna - Opozycja|PPS-Opozycja]]. W przeddzień wybuchu wojny został skierowany przez władze [[Polska Partia Socjalistyczna|PPS]] do prowadzenia akcji konspiracyjnej w Zagłębiu Dąbrowskim, gdzie podjął pracę jako elektromonter w fabryce Schona w [[Środula|Środuli]], a następnie w [[Będzin|Będzinie]].
+Pogłębiał swoją  wiedzę przygotowując się do walki dla [[Polska Partia Socjalistyczna|Polskiej Partii Socjalistycznej]] prowadząc akcję propagandową wśród robotników polskich na obczyźnie. W 1913 przyłączył się do [[Polska Partia Socjalistyczna - Opozycja|PPS-Opozycja]]. W przeddzień wybuchu wojny został skierowany przez władze [[Polska Partia Socjalistyczna|PPS]] do prowadzenia akcji konspiracyjnej w Zagłębiu Dąbrowskim, gdzie podjął pracę jako elektromonter w fabryce Schona w [[Środula|Środuli]], a następnie w [[Będzin|Będzinie]].
-W sierpniu [[1914]] r. zorganizował mobilizację wśród swoich współpracowników i zameldował się w Komendzie Legionów. Został przydzielony do [[Oddział Beków|"oddziału beków"]] porucznika [[Tomasz Arciszewski|Tomasza Arciszewskiego]] przeznaczonego do prac wywiadowczo-konspiracyjnych. Wraz z [[Tomasz Arciszewski|Tomaszem Arciszewskim]] i [[Józef Kobiałko|Józefem Kobiałko]] został odkomenderowany na początku listopada 1914 r.do tworzenia wyodrębnionego z [[Polska Organizacja Wojskowa|POW]] ''Oddziału Lotnego Wojsk Polskich'' do Warszawy. Po utworzeniu Oddziału i jego zaprzysiężeniu przez [[Tadeusz Józef Żuliński|Tadeusza Żulińskiego]] pierwszym komendantem został Jan Bielawski.
+W sierpniu 1914 zorganizował mobilizację wśród swoich współpracowników i zameldował się w Komendzie Legionów. Został przydzielony do [[Oddział Beków|"oddziału beków"]] porucznika [[Tomasz Arciszewski|Tomasza Arciszewskiego]] przeznaczonego do prac wywiadowczo-konspiracyjnych. Wraz z [[Tomasz Arciszewski|Tomaszem Arciszewskim]] i [[Józef Kobiałko|Józefem Kobiałko]] został odkomenderowany na początku listopada 1914 r.do tworzenia wyodrębnionego z [[Polska Organizacja Wojskowa|POW]] "Oddziału Lotnego Wojsk Polskich" do Warszawy. Po utworzeniu Oddziału i jego zaprzysiężeniu przez [[Tadeusz Józef Żuliński|Tadeusza Żulińskiego]] pierwszym komendantem został Jan Bielawski.
+Po nieudanej akcji w lutym 1915, w [[Lubartów|Lubartowie]] Jan Bielawski odszedł z Oddziału. Nieznany jest jego dalszy los. Istnieje wersja że został wysłany do [[Legion Puławski|Legionu Puławskiego]] w celu zbuntowania go i przejścia na stronę [[Józef Piłsudski|Józefa Piłsudskiego]], gdzie został pojmany i rozstrzelany. Według niesprawdzonych informacji został rozstrzelany z wyroku rosyjskiego sądu polowego w dniu 31 sierpnia 1915 r.
+Pośmiertnie odznaczony 19 grudnia 1930 r. [[Krzyż i Medal Niepodległości|Krzyżem Niepodległości z Mieczami]]<ref>Monitor Polski z 1930 r. Nr 300, poz. 423</ref>.
-Po nieudanej akcji w lutym [[1915]] roku w [[Lubartów|Lubartowie]] Jan Bielawski odszedł z Oddziału. Nieznany jest jego dalszy los. Istnieje wersja że został wysłany do [[Legion Puławski|Legionu Puławskiego]] w celu zbuntowania go i przejścia na stronę [[Józef Piłsudski|Józefa Piłsudskiego]], gdzie został pojmany i rozstrzelany. Według niesprawdzonych informacji został rozstrzelany z wyroku rosyjskiego sądu polowego w dniu 31 sierpnia 1915 r.
-Pośmiertnie odznaczony 19 grudnia 1930 r. [[Krzyż i Medal Niepodległości|Krzyżem Niepodległości z Mieczami]]<ref>Monitor Polski z 1930 r. Nr 300, poz. 423</ref>.
 {{przypisy}}