Konferencja berlińska (1884–1885): Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków
informacja w oparciu o źródła .
Linia 15: Linia 15:
<ref>Curtin P., S. Feierman, L. Thompson, J. Vansina, Historia Afryki, Wydawnictwo Marabut, Gdańsk 2003, s. 552</ref>.
<ref>Curtin P., S. Feierman, L. Thompson, J. Vansina, Historia Afryki, Wydawnictwo Marabut, Gdańsk 2003, s. 552</ref>.


Na konferencji postanowiono o granicach większości kolonii w Afryce. W późniejszych okresach władza na poszczególnych obszarach zmieniała się, lecz granice w większości przypadków pozostały takie, jakie wtedy wytyczono. Pierwszym afrykańskim państwem, które powstało w oparciu o granice nie wytyczone podczas konferencji berlińskiej jest [[Sudan Południowy]].
Na konferencji postanowiono o granicach większości kolonii w Afryce. W późniejszych okresach władza na poszczególnych obszarach zmieniała się, lecz granice w większości przypadków pozostały takie, jakie wtedy wytyczono. Aczkolwiek jednym z przykładów zmian granic i tworzenia sub-państw mogą być tereny uznawane za należące do Tuaregów - np.[[Sudan Francuski]] który był dzielony między innymi na Senegambię i Niger, a później łączony.{{sfn|Imperato|1989|pp=48–49}}

Pierwszym afrykańskim państwem, które powstało w oparciu o granice nie wytyczone podczas konferencji berlińskiej jest [[Sudan Południowy]].





Wersja z 04:37, 3 maj 2012

Europejskie posiadłości w Afryce, 1913
niebieski - Francja
czerwony - Wielka Brytania
seledynowy - Niemcy
fioletowy - Portugalia
zielony - Włochy
żółty - Belgia
jasny fioletowy - Hiszpania
szary - państwa niepodległe

Konferencja berlińska (1884/85) poświęcona była ustaleniu podziałów terytorialnych przyszłych aneksji terytorialnych w Afryce. Na konferencji obecni byli przedstawiciele europejskich państw, które miały do tej pory posiadłości w Afryce, w tym Wielka Brytania, Francja, Niemcy, Portugalia, Włochy i Belgia.

Jednym z najważniejszych postanowień konferencji było ustanowienie obszaru dorzecza Kongo własnością króla belgijskiego Leopolda II oraz ustalenia dwustronne pomiędzy europejskimi państwami w zakresie podziałów terytorialnych na spornych obszarach [1].

Na konferencji postanowiono o granicach większości kolonii w Afryce. W późniejszych okresach władza na poszczególnych obszarach zmieniała się, lecz granice w większości przypadków pozostały takie, jakie wtedy wytyczono. Aczkolwiek jednym z przykładów zmian granic i tworzenia sub-państw mogą być tereny uznawane za należące do Tuaregów - np.Sudan Francuski który był dzielony między innymi na Senegambię i Niger, a później łączony.[2]

Pierwszym afrykańskim państwem, które powstało w oparciu o granice nie wytyczone podczas konferencji berlińskiej jest Sudan Południowy.


  1. Curtin P., S. Feierman, L. Thompson, J. Vansina, Historia Afryki, Wydawnictwo Marabut, Gdańsk 2003, s. 552
  2. Imperato 1989 ↓, s. 48–49.