Pareidolia

Przykład pareidolii: twarz złożona z elementów montażu spodniej części ulicznej sygnalizacji świetlnej

Twarz na Marsie jest przykładem pareidolii.

Pareidolia – zjawisko dopatrywania się znanych kształtów w przypadkowych szczegółach, przeważnie przy pełnej świadomości ich nierzeczywistego charakteru. Znanymi przykładami pareidolii są: dopatrywanie się przez wiele osób wizerunku diabła we włosach królowej Elżbiety II na portrecie znajdującym się na kanadyjskich banknotach jednodolarowych z 1954 roku oraz na kilku zdjęciach przedstawiających dym wydobywający się z płonącego budynku World Trade Center, a także dostrzeganie rzeźby twarzy w fotografii jednego z wypiętrzeń o rozmiarze 1,5 x 3km na Marsie. Najczęstszym źródłem pareidolii może być obserwacja chmury, która dla oglądającego przypomina kształtem postacie ludzi, zwierząt itp. czy dostrzeżenie w dwóch symetrycznych, okrągłych obiektach oczu, jak również zjawisko emotikonów polegające na zakodowaniu nastroju piszącego za pomocą kilku znaków. Zjawiskiem tym można tłumaczyć również niektóre tzw. objawienia, gdy przypadkowy układ plam, czy cieni na szybie, drzewie, czy innym tle może dla części osób wydać się obrazem Matki Boskiej, Jezusa czy innych postaci religijnych.