Kazanie Skargi: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m m |
m źródła/przypisy, drobne techniczne |
||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
|muzeum=Zamek Królewski w Warszawie |
|muzeum=Zamek Królewski w Warszawie |
||
}} |
}} |
||
'''Kazanie Skargi''' − obraz olejny [[Jan Matejko|Jana Matejki]] namalowany w latach 1862–1864, od 1986 w zbiorach [[Zamek Królewski w Warszawie|Zamku Królewskiego w Warszawie]] (nr inw. ZKW 2048) |
'''Kazanie Skargi''' − obraz olejny [[Jan Matejko|Jana Matejki]] namalowany w latach 1862–1864, od 1986 w zbiorach [[Zamek Królewski w Warszawie|Zamku Królewskiego w Warszawie]] (nr inw. ZKW 2048), dar hr. [[Jan Tomasz Zamoyski|Jana Tomasza Zamoyskiego]]; od 1949 w depozycie w [[Muzeum Narodowe w Warszawie|Muzeum Narodowym w Warszawie]]<ref>{{cytuj książkę | tytuł=Matejko : obrazy olejne : katalog | wydawca=Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, Wydawnictwo „Arkady” | inni=Krystyna Sroczyńska (red.) | miejsce=Warszawa | rok=1993 | strony=74–79 | isbn=83-213-3652-3}}</ref>. |
||
== Opis == |
== Opis == |
||
| Linia 23: | Linia 23: | ||
Praca utrzymana jest w tonach fioletowo-czerwonych z duża ilością purpury co nadaje wrażenie dostojności przedstawienia. |
Praca utrzymana jest w tonach fioletowo-czerwonych z duża ilością purpury co nadaje wrażenie dostojności przedstawienia. |
||
{{Przypisy}} |
|||
[[Kategoria:Obrazy Jana Matejki]] |
[[Kategoria:Obrazy Jana Matejki]] |
||
Wersja z 01:13, 6 wrz 2012
Szablon:Obraz infobox Kazanie Skargi − obraz olejny Jana Matejki namalowany w latach 1862–1864, od 1986 w zbiorach Zamku Królewskiego w Warszawie (nr inw. ZKW 2048), dar hr. Jana Tomasza Zamoyskiego; od 1949 w depozycie w Muzeum Narodowym w Warszawie[1].
Opis
Główny bohater historii stoi po prawej stronie. Gest, który wykonuje podkreślony jest jasnym światłem za nim, na jego dłoniach i twarzy co stanowi wyraźny kontrast z ascetycznym ubraniem ożywionym jedynie żółtą lamówką. Doniosły, górujący nad nieruchomym audytorium Skarga żywo gestykuluje.
Matejko pokazuje różne reakcje słuchaczy na słowa kaznodziei. Od zasłuchania, zrozumienia, przejęcia po lekceważenie i roztargnienie, jakie widać na twarzy Zygmunta III Wazy, siedzącego niemal pośrodku, a uważanego za słabego króla.
W centrum obrazu leży rękawica, nie należąca do żadnej z przedstawionych postaci. Jest to podwójne wyzwanie rzucone przez samego Matejkę, że to on będzie wielkim malarzem i nauczycielem swojego narodu. Rękawice interpretuje się także jako wyzwanie rzucone magnaterii. Przecież pośrodku stoją: Janusz Radziwiłł, Mikołaj Zebrzydowski i Stanisław Stadnicki – połączeni udziałem w rokoszu przeciw królowi.
Na obrazie widoczny jest również hetman Jan Zamoyski siedzący po lewej stronie na podwyższeniu. Po lewej stronie w dolnej części obrazu widzimy dwóch purpuratów: Hipacego Pocieja i biskupa Stanisława Karnkowskiego. Z prawej zaś są widoczne twarze dwóch posłów oraz kardynała Enrico Caetaniego. Za królem widzimy małego królewicza Władysława i marszałka wielkiego koronnego Mikołaja Wolskiego. U stóp Piotra Skargi siedzi Jan Piotr Sapieha.
Matejko namalował obraz tuż po załamaniu powstania styczniowego, co jeszcze bardziej potęguje grozę nieruchomego, skamieniałego z przerażenia audytorium i ujętej bardzo dynamicznie, natchnionej postaci królewskiego spowiednika i kaznodziei. Były uczestnik powstania listopadowego i towiańczyk Michał Szweycer pozował do tego obrazu jako Piotr Skarga.
Praca utrzymana jest w tonach fioletowo-czerwonych z duża ilością purpury co nadaje wrażenie dostojności przedstawienia.
- ↑ Matejko : obrazy olejne : katalog. Krystyna Sroczyńska (red.). Warszawa: Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, Wydawnictwo „Arkady”, 1993, s. 74–79. ISBN 83-213-3652-3.