Hans Biebow: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne
m WP:SK, drobne redakcyjne, bibliografia dublująca przypis
Linia 7: Linia 7:
Po decyzji likwidującej getto, Biebow aktywnie i gorliwie brał udział w organizacji transportów do Chełmna i Auschwitz (lipiec i sierpień 1944). Po wywiezieniu ostatnich więźniów getta (29 sierpnia 1944) do końca okupacji niemieckiej w Łodzi (19 stycznia 1945) nadzorował wywożenie pożydowskiego mienia pozostawionego w getcie do Rzeszy, przy pomocy specjalnie w tym celu pozostawionego około 800-osobowego komanda roboczego. Zdołał zbiec z Łodzi, niedługo przed wkroczeniem do miasta wojsk radzieckich.
Po decyzji likwidującej getto, Biebow aktywnie i gorliwie brał udział w organizacji transportów do Chełmna i Auschwitz (lipiec i sierpień 1944). Po wywiezieniu ostatnich więźniów getta (29 sierpnia 1944) do końca okupacji niemieckiej w Łodzi (19 stycznia 1945) nadzorował wywożenie pożydowskiego mienia pozostawionego w getcie do Rzeszy, przy pomocy specjalnie w tym celu pozostawionego około 800-osobowego komanda roboczego. Zdołał zbiec z Łodzi, niedługo przed wkroczeniem do miasta wojsk radzieckich.


Po wojnie został aresztowany w Niemczech, w angielskiej strefie okupacyjnej, a następnie wydany (ok. połowy 1946 r.) władzom polskim<ref>Najpierw osadzony w więzieniu mokotowskim w Warszawie a stąd w sierpniu przewieziony do Łodzi, do więzienia przy ul. S. Sterlinga 16 (art. "Biebow na Sterlinga."...) porównaj: [L.M. Bart.], Jak sprowadzono zbrodniarzy hitlerowskich do Polski. Dzieło Misji Wojskowej do Badania Zbrodni Wojennych. [w:] „Polska Zbrojna”, 31 V 1946, nr 129, s. 5.</ref> i postawiony przed Sądem Okręgowym w Łodzi. Po prawie tygodniowej rozprawie, w dniu 30 kwietnia 1947 uznany jego wyrokiem za winnego zbrodni ludobójstwa i skazany na [[kara śmierci|karę śmierci]] przez [[powieszenie]]. Wyrok wykonano w nieistniejącym już dziś więzieniu przy ul. S. Sterlinga 16 w Łodzi, 23 czerwca 1947<ref>Abramowicz Sławomir, Odpowiedzialność za zbrodnie popełnione na Żydach w łódzkiem. [w:] "Getto w Łodzi, 1940–1944. Materiały z sesji naukowej - 9 VIII 1984". Łódź 1988, s. 133-134.</ref>. Jego zwłoki przekazano Collegium Anatomicum Uniw. Łódzkiego, na potrzeby kształcenia przyszłych lekarzy w zakresie [[anatomia|anatomii]].
Po wojnie został aresztowany w Niemczech, w angielskiej strefie okupacyjnej, a następnie wydany (ok. połowy 1946 r.) władzom polskim<ref>Najpierw osadzony w więzieniu mokotowskim w Warszawie a stąd w sierpniu przewieziony do Łodzi, do więzienia przy ul. S. Sterlinga 16 (art. "Biebow na Sterlinga."...) porównaj: [L.M. Bart.], Jak sprowadzono zbrodniarzy hitlerowskich do Polski. Dzieło Misji Wojskowej do Badania Zbrodni Wojennych. [w:] „Polska Zbrojna”, 31 V 1946, nr 129, s. 5.</ref> i postawiony przed Sądem Okręgowym w Łodzi. Po prawie tygodniowej rozprawie, w 30 kwietnia 1947 uznany jego wyrokiem za winnego zbrodni ludobójstwa i skazany na [[kara śmierci|karę śmierci]] przez [[powieszenie]]. Wyrok wykonano w nieistniejącym już dziś więzieniu przy ul. S. Sterlinga 16 w Łodzi, 23 czerwca 1947<ref>Abramowicz Sławomir, Odpowiedzialność za zbrodnie popełnione na Żydach w łódzkiem. [w:] "Getto w Łodzi, 1940–1944. Materiały z sesji naukowej - 9 VIII 1984". Łódź 1988, s. 133-134.</ref>. Jego zwłoki przekazano Collegium Anatomicum Uniw. Łódzkiego, na potrzeby kształcenia przyszłych lekarzy w zakresie [[anatomia|anatomii]].


{{Przypisy}}
{{Przypisy}}


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
=== publikacje i artykuły ===
* Proces Hansa Biebowa. Zagłada getta łódzkiego (akta i stenogramy sądowe). Oprac. Jerzy Lewiński. Wyd. 1: Warszawa 1987. Główna Komisja Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce (GK BZHwP, informacja wewnętrzna nr 91); Wyd. 2: Warszawa 1999, Wyd. PRS.
* Proces Hansa Biebowa. Zagłada getta łódzkiego (akta i stenogramy sądowe). Oprac. Jerzy Lewiński. Wyd. 1: Warszawa 1987. Główna Komisja Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce (GK BZHwP, informacja wewnętrzna nr 91); Wyd. 2: Warszawa 1999, Wyd. PRS.
* LEWIŃSKI Jerzy, Proces Hansa Biebowa. Wyd. 2, poprawione. Warszawa 1997.
* Jerzy Lewiński, Proces Hansa Biebowa. Wyd. 2, poprawione. Warszawa 1997.
* ABRAMOWICZ Sławomir, Odpowiedzialność za zbrodnie popełnione na Żydach w łódzkiem. [w:] "Getto w Łodzi, 1940–1944. Materiały z sesji naukowej - 9 VIII 1984. Łódź 1988, s. 133-134.
* [http://www.holocaustresearchproject.org/nazioccupation/biebow.html Hans Biebow – The Nazi Administrator in Lodz, Holocaust Education & Archive Research Team] (dostęp: 12.09.2011).
* [http://www.holocaustresearchproject.org/nazioccupation/biebow.html Hans Biebow – The Nazi Administrator in Lodz, Holocaust Education & Archive Research Team] (dostęp: 12.09.2011).
* Biebow na Sterlinga. Kat łódzkiego ghetta oczekuje procesu. [w:] "Express Ilustrowany", 14 VIII 1946, nr 206, s. 3 <small>.

=== prasa ===
* Biebow na Sterlinga. Kat łódzkiego ghetta oczekuje procesu. '''[w:]''' "Express Ilustrowany", 14 VIII 1946, nr 206, s. 3 <small>(Chodzi o więzienie przy ul. S. Sterlinga w Łodzi.)</small> .


{{DEFAULTSORT:Biebow, Hans}}
{{DEFAULTSORT:Biebow, Hans}}

Wersja z 01:03, 24 lis 2012

Hans Biebow (ur. 1902 w Bremie, zm. 23 czerwca 1947 w Łodzi) – niemiecki zbrodniarz wojenny, członek NSDAP i szef cywilnej niemieckiej administracji w łódzkim getcie. Przed wojną bremeński handlarz kawą.

W kwietniu 1940, po utworzeniu żydowskiego getta w Łodzi, został mianowany szefem biura ekonomiczno-żywnościowego getta w okupacyjnym magistracie, które w październiku 1940 przemianowano na "Zarząd getta" (Ghettoverwaltung). Biebow miał pod sobą 250 niemieckich pracowników administracji, a dzięki znajomości z Reinhardem Heydrichem i Arthurem Greiserem, jego władza była bardzo szeroka. W codziennym zarządzie gettem kontaktował się z żydowska administracją getta, przede wszystkim z jej szefem – Przełożonym Starszeństwa Żydów w Litzmannstadt (Łodzi) – Chaimem Mordechajem Rumkowskim).

Będąc szefem administracji niemieckiej getta łódzkiego, doszedł do bogactwa. Okradał Żydów, przywłaszczał sobie ich mienie oraz korzystał z ich darmowej niewolniczej pracy. W Pabianicach wybudował specjalne magazyny, w których składowano mienie pomordowanych ofiar obozu zagłady Kulmhof (Chełmno nad Nerem). Mienie to następnie wysyłano do Niemiec, a Biebow często przywłaszczał sobie jego część. Początkowo opowiadał się za wykorzystaniem Żydów do niewolniczej pracy, zamiast ich eksterminacji. Toczył nawet spory z SS obawiając się pozbawienia władzy nad gettem i utraty źródła dochodów. Jednak już w grudniu 1941 rozpoczęły się deportacje do Chełmna i Biebow zaaprobował politykę eksterminacyjną, dążąc jednak przy tym do przedłużania istnienia getta (mając na uwadze tylko własne profity materialne).

Po decyzji likwidującej getto, Biebow aktywnie i gorliwie brał udział w organizacji transportów do Chełmna i Auschwitz (lipiec i sierpień 1944). Po wywiezieniu ostatnich więźniów getta (29 sierpnia 1944) do końca okupacji niemieckiej w Łodzi (19 stycznia 1945) nadzorował wywożenie pożydowskiego mienia pozostawionego w getcie do Rzeszy, przy pomocy specjalnie w tym celu pozostawionego około 800-osobowego komanda roboczego. Zdołał zbiec z Łodzi, niedługo przed wkroczeniem do miasta wojsk radzieckich.

Po wojnie został aresztowany w Niemczech, w angielskiej strefie okupacyjnej, a następnie wydany (ok. połowy 1946 r.) władzom polskim[1] i postawiony przed Sądem Okręgowym w Łodzi. Po prawie tygodniowej rozprawie, w 30 kwietnia 1947 uznany jego wyrokiem za winnego zbrodni ludobójstwa i skazany na karę śmierci przez powieszenie. Wyrok wykonano w nieistniejącym już dziś więzieniu przy ul. S. Sterlinga 16 w Łodzi, 23 czerwca 1947[2]. Jego zwłoki przekazano Collegium Anatomicum Uniw. Łódzkiego, na potrzeby kształcenia przyszłych lekarzy w zakresie anatomii.

  1. Najpierw osadzony w więzieniu mokotowskim w Warszawie a stąd w sierpniu przewieziony do Łodzi, do więzienia przy ul. S. Sterlinga 16 (art. "Biebow na Sterlinga."...) porównaj: [L.M. Bart.], Jak sprowadzono zbrodniarzy hitlerowskich do Polski. Dzieło Misji Wojskowej do Badania Zbrodni Wojennych. [w:] „Polska Zbrojna”, 31 V 1946, nr 129, s. 5.
  2. Abramowicz Sławomir, Odpowiedzialność za zbrodnie popełnione na Żydach w łódzkiem. [w:] "Getto w Łodzi, 1940–1944. Materiały z sesji naukowej - 9 VIII 1984". Łódź 1988, s. 133-134.

Bibliografia

  • Proces Hansa Biebowa. Zagłada getta łódzkiego (akta i stenogramy sądowe). Oprac. Jerzy Lewiński. Wyd. 1: Warszawa 1987. Główna Komisja Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce (GK BZHwP, informacja wewnętrzna nr 91); Wyd. 2: Warszawa 1999, Wyd. PRS.
  • Jerzy Lewiński, Proces Hansa Biebowa. Wyd. 2, poprawione. Warszawa 1997.
  • Hans Biebow – The Nazi Administrator in Lodz, Holocaust Education & Archive Research Team (dostęp: 12.09.2011).
  • Biebow na Sterlinga. Kat łódzkiego ghetta oczekuje procesu. [w:] "Express Ilustrowany", 14 VIII 1946, nr 206, s. 3 .