Geometria rzutowa: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
MerlIwBot (dyskusja | edycje)
m Robot dodał id:Geometri projektif
Addbot (dyskusja | edycje)
m Bot: Przenoszę linki interwiki (26) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:q177409
Linia 14: Linia 14:


[[Kategoria:Geometria rzutowa|*]]
[[Kategoria:Geometria rzutowa|*]]

[[ar:هندسة إسقاطية]]
[[bn:অভিক্ষেপ জ্যামিতি]]
[[bg:Проективна геометрия]]
[[ca:Geometria projectiva]]
[[cs:Projektivní geometrie]]
[[de:Projektive Geometrie]]
[[en:Projective geometry]]
[[es:Geometría proyectiva (Matemáticas)]]
[[fr:Géométrie projective]]
[[ko:사영기하학]]
[[id:Geometri projektif]]
[[it:Geometria proiettiva]]
[[he:גאומטריה פרויקטיבית]]
[[hu:Projektív geometria]]
[[nl:Projectieve meetkunde]]
[[ja:射影幾何学]]
[[nn:Projektiv geometri]]
[[pms:Geometrìa projetiva]]
[[pt:Geometria projetiva]]
[[ro:Geometrie proiectivă]]
[[ru:Проективная геометрия]]
[[sk:Projektívna geometria]]
[[sl:Projektivna geometrija]]
[[tr:Tasarı geometri]]
[[uk:Проективна геометрія]]
[[zh:射影几何]]

Wersja z 05:43, 14 mar 2013

Geometria rzutowa to dział matematyki zajmujący się badaniem własności figur geometrycznych, które nie zmieniają się przy przekształceniach rzutowych. Do najważniejszych pojęć geometrii rzutowej należą: prosta, płaszczyzna oraz dwustosunek czwórki punktów. Twórcą geometrii rzutowej był francuski matematyk Jean-Victor Poncelet, który jej podstawy podał w 1822.

W przypadku płaszczyzn i przestrzeni przekształceniem rzutowym jest każde przekształcenie zachowujące współliniowość punktów.

Punktem w nieskończoności jest nazywany kierunek, czyli zbiór wszystkich prostych równoległych. Jest on punktem przecięcia wszystkich prostych o danym kierunku.

Płaszczyznę rzutową P otrzymuje się przez dodanie do płaszczyzny euklidesowej P punktów w nieskończoności.

Prostą rzutową nazywa się prostą euklidesową uzupełnioną o punkt w nieskończoności (tzw. proste właściwe) lub zbiór wszystkich punktów w nieskończoności (tzw. prosta niewłaściwa).

Na płaszczyźnie rzutowej nie ma prostych równoległych i każde dwie proste się przecinają w jednym punkcie; podobną konstrukcję przeprowadza się w przestrzeniach o więcej niż dwóch wymiarach.

Najelegantszym wynikiem geometrii rzutowej jest zasada dualności, mówiąca, iż dowolne prawdziwe twierdzenie na płaszczyźnie rzutowej pozostaje prawdziwe, jeśli zamienimy w nim pojęcia "prosta" i "punkt" (i odpowiednio "przechodzi przez" z "leży na"). Przykładem twierdzeń dualnych są twierdzenie Brianchona i twierdzenie Pascala.