Związek Mniejszości Narodowych w Niemczech

Związek Mniejszości Narodowych w Niemczech (niem. Verband der nationalen Minderheiten in Deutschland) – organizacja polityczna działająca w latach 1924–39 w Republice Weimarskiej w celu obrony praw mniejszości narodowych w Niemczech: Serbów łużyckich, Duńczyków, Polaków, Fryzów oraz Litwinów.

Historia

Została powołana do życia 26 stycznia 1924 roku podczas zjazdu w Berlinie. W jej skład weszły następujące organizacje:

• Związek Polaków w Niemczech
• Związek Szlezwicki
• Związek Fryzyjsko-Szlezwicki
• Serbska Partia Ludowa
• Zjednoczenie Litwinów (od 1927 roku)

W wyborach do Reichstagu w 1924 roku wspólna Lista Mniejszości Narodowych nie odniosła sukcesu – na jej kandydatów padło ogółem 132 tys. głosów (w tym 101 tys. w regionach zamieszkanych przez Polaków), co nie przełożyło się nawet na jeden mandat. Porażka wyborcza z 1924 roku doprowadziła do osłabienia Związku, jednak formalnie istniał on do 1939 roku kiedy został rozwiązany przez nazistów.

Zarząd

Prezesem Związku został wybrany Stanisław Sierakowski, w latach 30. zastąpił go Duńczyk Ernst Christiansen. Sekretarzem generalnym organizacji był dr Jan Kaczmarek.

Działalność wydawnicza

Związek wydawał od maja 1925 roku swoje pismo: początkowo pod nazwą "Kulturwille", później "Kulturwehr". Jego redaktorem został Łużyczanin Jan Skala.

Bibliografia

• Lech Trzeciakowski: Polscy posłowie w Berlinie 1848–1928. Warszawa 2003
• Wojciech Wrzesiński: Polski ruch narodowy w Niemczech w latach 1922–1939. Warszawa 2005