Damofon z Messeny: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m r2.7.1) (Robot dodał zh:达摩丰 |
m Bot: Przenoszę linki interwiki (8) do Wikidata, są teraz dostępne do edycji na d:q1158742 |
||
Linia 7: | Linia 7: | ||
[[Kategoria:Rzeźbiarze starożytnej Grecji]] |
[[Kategoria:Rzeźbiarze starożytnej Grecji]] |
||
[[ca:Damofó]] |
|||
[[cs:Damofón]] |
|||
[[de:Damophon von Messene]] |
|||
[[en:Damophon]] |
|||
[[es:Damofón]] |
|||
[[nl:Damophon van Messene]] |
|||
[[pt:Damofonte]] |
|||
[[zh:达摩丰]] |
Wersja z 09:15, 15 mar 2013
Damofon z Messeny - rzeźbiarz grecki, rodem z peloponeskiego miasta Messene, działający na Peloponezie w pierwszej połowie II wieku p.n.e., wybitny przedstawiciel nurtu klasycyzującego (tradycyjnego) w rzeźbiarstwie greckim okresu hellenistycznego i prekursor neoattycyzmu.
Damofon zdobył uznanie mistrzowsko przeprowadzoną konserwacją Zeusa Olimpijskiego. Dla świątyń peloponeskich wykonał wiele posągów kultowych w marmurze (np. Matkę Bogów i Artemis Lafrię dla rodzinnego miasta) oraz w archaicznej technice akrolitu (m.in. Ejlejtyię w Aigion, Hermesa i Afrodytę w Megalopolis). Z dzieł Damofona zachowały się fragmenty kolosalnej grupy kultowej z marmuru, tronujących bogiń chtonicznych Despoiny i Demeter, ze stojącymi po bokach Artemidą i Anytosem, pochodzące z około 180-160 p.n.e.), odkryte w 1889 w ruinach świątyni Despoiny w arkadyjskiej Likosura. Obecnie fragmenty te znajdują się w Archeologicznym Muzeum Narodowym w Atenach. Formalnie Damofon łączył elementy stylu attyckiego z V-IV wiek p.n.e. z patosem szkoły pergamońskiej.
Bibliografia
- Praca zbiorowa - „Encyklopedia sztuki starożytnej”, WaiF i Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998, s. 174, ISBN 83-01-12466-0 (PWN), ISBN 83-221-0684-X (WaiF).