Hawryło Kostelnyk: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m drobne merytoryczne |
m drobne merytoryczne |
||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
Szykowany już w [[1940]] roku przez Rosjan na kontrmetropolitę [[Andrzej Szeptycki|Andreja Szeptyckiego]], wzbraniał się przed objęciem funkcji, ale po aresztowaniu syna wyraził zgodę. Wtedy jednak w objęciu stanowiska przeszkodził [[Atak Niemiec na ZSRR|wybuch wojny radziecko-niemieckiej]]. Po powrocie władzy radzieckiej w [[1944]] roku został aresztowany i przekonany do współpracy, jako przewodniczący Grupy Inicjatywnej przygotowującej "[[pseudosobór lwowski]]", następnie jeden z głównych działaczy "soboru". |
Szykowany już w [[1940]] roku przez Rosjan na kontrmetropolitę [[Andrzej Szeptycki|Andreja Szeptyckiego]], wzbraniał się przed objęciem funkcji, ale po aresztowaniu syna wyraził zgodę. Wtedy jednak w objęciu stanowiska przeszkodził [[Atak Niemiec na ZSRR|wybuch wojny radziecko-niemieckiej]]. Po powrocie władzy radzieckiej w [[1944]] roku został aresztowany i przekonany do współpracy, jako przewodniczący Grupy Inicjatywnej przygotowującej "[[pseudosobór lwowski]]", następnie jeden z głównych działaczy "soboru". |
||
Został zastrzelony na ulicy Krakowskiej we Lwowie, sprawcy pozostali nieznani. Pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim. |
|||
Zabity przez bojowników ukraińskiego podziemia. |
|||
== Prace == |
== Prace == |
||
Wersja z 14:00, 13 paź 2013
Hawryło Kostelnyk (ur. 15 czerwca 1886 w Ruskim Krsturze - zm. 20 września 1948 we Lwowie) – ukraiński ksiądz greckokatolicki, doktor filozofii, poeta, pisarz i publicysta.
W młodości pisał wiersze w języku chorwackim oraz, jako jeden z pierwszych poetów piszących w tym języku, w dialekcie baczwańsko-rusińskim.
Katecheta średnich szkół Lwowa i wykładowca Greckokatolickiego Seminarium Duchownego we Lwowie (1920-1928), od 1928 profesor Greckokatolickiej Akademii Teologicznej we Lwowie. W latach 1922-1932 redaktor "Nywy".
Szykowany już w 1940 roku przez Rosjan na kontrmetropolitę Andreja Szeptyckiego, wzbraniał się przed objęciem funkcji, ale po aresztowaniu syna wyraził zgodę. Wtedy jednak w objęciu stanowiska przeszkodził wybuch wojny radziecko-niemieckiej. Po powrocie władzy radzieckiej w 1944 roku został aresztowany i przekonany do współpracy, jako przewodniczący Grupy Inicjatywnej przygotowującej "pseudosobór lwowski", następnie jeden z głównych działaczy "soboru".
Został zastrzelony na ulicy Krakowskiej we Lwowie, sprawcy pozostali nieznani. Pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim.
Prace
- Chrystyjanstwo i demokratyzm (1918)
- Gramatyka baczwanśko-ruskoj beszedy (1923)
- Try rozprawy pro piznannja (1925)
- Narys chrystyjanśkoji apołohetyky (1925)
- Spir pro epiklezu miz Schodom i Zachodom (1928)
- Zasada totożnosty (1929)
- Stanowyszcze i pochodżennia ljudyny (1936)
Bibliografia
- Енциклопедія українознавства, tom 3, s. 1147, Lwów 2000, ISBN 5-7707-4048-5