Falanga Libańska: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Khan Tengri przeniósł stronę Kataeb do Falanga Libańska |
m Removing Link FA template (handled by wikidata) |
||
Linia 27: | Linia 27: | ||
[[Kategoria:Partie i ugrupowania w Libanie]] |
[[Kategoria:Partie i ugrupowania w Libanie]] |
||
[[Kategoria:Libańska wojna domowa]] |
[[Kategoria:Libańska wojna domowa]] |
||
{{link FA|he}} |
Wersja z 01:24, 3 wrz 2014
Libańska Partia Socjalno-Demokratyczna lub Kataeb, czyli Falangi Libańskie (arab. Al-Kata’ib al-Lubnanijja) – konserwatywna libańska partia polityczna, oficjalnie świecka, ale popierana głównie przez maronitów. Kataeb należy do Międzynarodówki Chadeckiej[1]. Przewodniczącym partii jest były prezydent Libanu, Amin Dżemajel, zaś wiceprzewodniczącymi: Szaker Aoun i Sejaan Azzi[2].
Początki działalności
Partia założona w 1936 roku przez Pierre’a Dżemajela była pierwotnie chrześcijańską prawicową organizacją sportowo-paramilitarną. Twórcy Falang inspirowali się działalnością młodzieżowych struktur faszystowskich z Włoch i Hiszpanii. Organizacja zrzeszała głownie maronitów, a jej hasłem naczelnym było „Bóg, Naród, Rodzina”. Sprzeciwiała się wpływom francuskim i panarabskim, stąd też sięgnęła po ideologię fenicjanizmu, podkreślającego odmienne – fenickie korzenie kulturowe i etniczne Libańczyków. Władze kolonialne zdelegalizowały Falangi w latach 1937-1943. W 1952 r. organizacja ostatecznie przekształciła się w partię polityczną.
Konflikt z Palestyńczykami
Wobec zagrożenia ze strony zbrojnych organizacji palestyńskich Falangi Libańskie zaczęły zwiększać liczebność swej milicji. Nawiązano również współpracę z Izraelem. W marcu 1970 r. w chrześcijańskim miasteczku Al-Kahala doszło do pierwszej poważniejszej wymiany ognia między członkami Falang a Palestyńczykami. W kwietniu 1975 roku krwawe starcia falangistów z palestyńskimi bojówkami w Bejrucie rozszerzyły się na cały kraj, co doprowadziło do wybuchu wojny domowej w Libanie.
Wojna domowa
W 1976 roku nastąpiła konsolidacja ugrupowań chrześcijańskich we Froncie Libańskim. Milicje falangistowskie weszły w skład Sił Libańskich. Z powodu konfliktów pomiędzy przywódcami frakcji chrześcijańskich Falangi toczyły krwawe walki z Brygadą Marada oraz podporządkowały sobie siłą milicję „Tygrysów”. 14 września 1982 r. w wyniku zamachu w głównej kwaterze Falang, zginął dowodzący milicją falangistowską Baszir Dżemajel, będący jednocześnie prezydentem elektem Libanu. Mszcząc się za śmierć dowódcy, członkowie Falang uczestniczyli w masakrze w Sabrze i Szatili. Po śmierci Pierre’a Dżemajela w 1984 r. znaczenie Kataeb zaczęło maleć. W 1991 r. pod wpływem syryjskich nacisków milicje falangistowskie zostały rozwiązane.
Teraźniejszość
W latach 90. nastąpił kryzys we władzach partii oraz utrata zaufania wśród społeczności chrześcijańskiej. Członkowie partii weszli w skład Zgromadzenia Kurnet Szehwan, utworzonego w 2001 roku. Kataeb należy obecnie do Sojuszu 14 Marca i odzyskuje część dawnych wpływów. Po wyborach w 2009 roku partia posiada 5 deputowanych w Zgromadzeniu Narodowym, są to: Samy Dżemajel, Nadim Dżemajel, Elie Marouni, Fady al-Haber i Samir Saade.
Zobacz też
- ↑ [1] (ang. • hiszp.) [dostęp 24-06-2011].
- ↑ Kataeb elections: Amin Gemayel head of Kataeb by acclamation (ang.) ww.nna-leb.gov.lb, 3 sierpnia 2011 [dostęp 03-07-2011].