Antonio Solari

Antonio Solari (ur. 1700 w Cureglia (obecnie włoska enklawa na terytorium Szwajcarii), zm. 17 sierpnia 1763) – architekt polski pochodzenia włoskiego, tworzący w stylu późnego baroku. Syn pracującego w Polsce Rocha Solariego. Od 1726 r. roku na stałe mieszkający w Polsce, architekt królewski.

W latach 1740–1746 jako nadworny architekt Augusta III Sasa wykonał następujące zlecenia:

• prace przy przebudowie Zamku Królewskiego w Warszawie
• ukończenie budowy kościoła Paulinów na Skałce w Krakowie (1740-1743).

Inne gmachy przy których pracował:

• klasztor ss. Sakramentek w Warszawie na rynku Nowego Miasta (1728 wspólnie z J. Fontaną)
• kolegium Pijarów w Radomiu
• Kościół św. Stanisława w Siedlcach
• Kościół Jana Bożego w Warszawie wraz z klasztorem bonifratrów i szptalem, po 1726 roku, ul. Bonifraterska 12
• kościół i klasztor reformatów w Siennicy
• Kolegiata Przemienienia Pańskiego w Łukowie
• Kościół franciszkanów w Warce (rozbudowa)

i wielu innych obiektów, głównie sakralnych.

• 
  Kościół na Skałce w Krakowie
• 
  Kościół Św. Jana Bożego w Warszawie
• 
  Kościół Św. Jana Bożego w Warszawie
• 
  Kościół w Siedlcach
• 
  Klasztor Sakramentek w Warszawie
• 
  Kościół i klasztor w Siennicy
• 
  Kościół Franciszkanów w Warce

Bibliografia

• Mariusz Karpowicz: Artisti ticinesi in Polonia nelle prima metà del ’700, Stato del Cantone Ticino, Bellinzona 1999, S. 14, 39, 40, 105, 111–137, 173, 206.