Publiusz Mucjusz Scewola: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m Redukuję wywołanie Szablon:Przypisy i dodaję nagłówek |
dr., poprawa przypisów, jeśli opracowanie powtarza to co jest w źródle, wtedy należy podać źródło |
||
Linia 13: | Linia 13: | ||
|poprzednik = |
|poprzednik = |
||
|następca = |
|następca = |
||
|2 funkcja = [[Konsulowie rzymscy|Konsul rzymski]] |
|2 funkcja = [[Konsulowie rzymscy|Konsul rzymski]] |
||
|2 partia = |
|2 partia = |
||
|2 od = 133 p.n.e. |
|2 od = 133 p.n.e. |
||
Linia 25: | Linia 25: | ||
'''Publiusz Mucjusz Scewola''' ({{łac.|Publius Mucius Scaevola}}) – polityk rzymski okresu [[Republika rzymska|republiki]] i wybitny [[prawnik]]. Pod koniec życia był przewodniczącym kolegium [[pontyfik]]ów ({{łac.|Pontifex Maximus}}). |
'''Publiusz Mucjusz Scewola''' ({{łac.|Publius Mucius Scaevola}}) – polityk rzymski okresu [[Republika rzymska|republiki]] i wybitny [[prawnik]]. Pod koniec życia był przewodniczącym kolegium [[pontyfik]]ów ({{łac.|Pontifex Maximus}}). |
||
Karierę polityczną rozpoczął od [[Trybun ludowy|trybunatu ludowego]] w 141 p.n.e., podczas którego oskarżył [[pretor]]a roku poprzedniego Lucjusza Hostiliusza Tubulusa o korupcję<ref> |
Karierę polityczną rozpoczął od [[Trybun ludowy|trybunatu ludowego]] w 141 p.n.e., podczas którego oskarżył [[pretor]]a roku poprzedniego Lucjusza Hostiliusza Tubulusa o korupcję<ref>Cyceron, ''Listy do Attyka'', 12.5b.</ref>. |
||
Sam objął preturę w roku 136 p.n.e |
Sam objął preturę w roku 136 p.n.e<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = T.R.S. Broughton | tytuł = The Magistrates of the Roman Republic Vol.I | strony = 486 | url = http://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015009351001;view=1up;seq=512}}</ref>. W trakcie jego konsulatu (133 p.n.e.) miały miejsce wypadki związane z reformami braci Grakchów. Według [[Plutarch]]a był jedną z osób, które opiniowały ''lex Agraria'' przed jej uchwaleniem<ref>Plutarch, ''Tyberiusz Grakchus'', 9.</ref>. Później w związku ze sprawą odmówił [[Publiusz Korneliusz Scypion Nazyka Serapion|Scypionowi Nazyce]] poddania pod głosowanie [[senatus consultum ultimum|ostatecznej uchwały senatu]] ({{łac.|senatus consultum ultimum}}), sankcjonującej przemoc wobec starającego się o ponowny trybunat starszego z braci Grakchów twierdząc, że żaden obywatel nie może zostać pozbawiony życia bez wyroku sądu<ref>Plutarch, ''Tyberiusz Grakchus'', 19.</ref>. |
||
Według [[Pomponiusz Sekstus|Pomponiusza Sekstusa]] jeden z twórców rzymskiego prawa cywilnego ({{łac.|ius civile}}; ''Digesta seu Pandecta'' I.Tit.2.s.2 §39<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = S.P.Scott | tytuł = The Civil Law (Vol.II) | wydawca = The Central Trust Company | miejsce = Cincinnati | data = 1932 | strony = 211-222 |
Według [[Pomponiusz Sekstus|Pomponiusza Sekstusa]] jeden z twórców rzymskiego prawa cywilnego ({{łac.|ius civile}}; ''Digesta seu Pandecta'' I.Tit.2.s.2 §39)<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = S.P. Scott | tytuł = The Civil Law (Vol.II) | wydawca = The Central Trust Company | miejsce = Cincinnati | data = 1932 | strony = 211-222}}</ref>. |
||
Pod koniec życia dostąpił jednego z największych zaszczytów jakie mogły spotkać Rzymianina, został przewodniczącym kolegium pontyfików ({{łac.|Pontifex Maximus}}). Według Cycerona był ostatnim z [[Pontifex |
Pod koniec życia dostąpił jednego z największych zaszczytów jakie mogły spotkać Rzymianina, został przewodniczącym kolegium pontyfików ({{łac.|Pontifex Maximus}}). Według Cycerona był ostatnim z [[Pontifex maximus|Wielkich Pontyfików]], który stosował się do obowiązku spisywania najważniejszych wydarzeń w tzw. ''[[Annales maximi]]''<ref>Cyceron, ''O mówcy'', 2, 52-54.</ref>. Za jego pontyfikatu zostały one prawdopodobnie wydane w 80 tomach<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = B. Bravo, E. Wipszycka | tytuł = Vademecum historyka starożytnej Grecji i Rzymu | wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN | miejsce = Warszawa | data = 2001 | strony = 40-42 | isbn = 83-01-13594-8}}</ref>. |
||
== Przypisy == |
== Przypisy == |
Wersja z 20:29, 5 lip 2018
Data i miejsce urodzenia |
ok. 180 p.n.e. |
---|---|
Pontifex Maximus | |
Okres |
od 130 p.n.e. |
Konsul rzymski | |
Okres |
od 133 p.n.e. |
Publiusz Mucjusz Scewola (łac. Publius Mucius Scaevola) – polityk rzymski okresu republiki i wybitny prawnik. Pod koniec życia był przewodniczącym kolegium pontyfików (łac. Pontifex Maximus).
Karierę polityczną rozpoczął od trybunatu ludowego w 141 p.n.e., podczas którego oskarżył pretora roku poprzedniego Lucjusza Hostiliusza Tubulusa o korupcję[1].
Sam objął preturę w roku 136 p.n.e[2]. W trakcie jego konsulatu (133 p.n.e.) miały miejsce wypadki związane z reformami braci Grakchów. Według Plutarcha był jedną z osób, które opiniowały lex Agraria przed jej uchwaleniem[3]. Później w związku ze sprawą odmówił Scypionowi Nazyce poddania pod głosowanie ostatecznej uchwały senatu (łac. senatus consultum ultimum), sankcjonującej przemoc wobec starającego się o ponowny trybunat starszego z braci Grakchów twierdząc, że żaden obywatel nie może zostać pozbawiony życia bez wyroku sądu[4].
Według Pomponiusza Sekstusa jeden z twórców rzymskiego prawa cywilnego (łac. ius civile; Digesta seu Pandecta I.Tit.2.s.2 §39)[5].
Pod koniec życia dostąpił jednego z największych zaszczytów jakie mogły spotkać Rzymianina, został przewodniczącym kolegium pontyfików (łac. Pontifex Maximus). Według Cycerona był ostatnim z Wielkich Pontyfików, który stosował się do obowiązku spisywania najważniejszych wydarzeń w tzw. Annales maximi[6]. Za jego pontyfikatu zostały one prawdopodobnie wydane w 80 tomach[7].
Przypisy
- ↑ Cyceron, Listy do Attyka, 12.5b.
- ↑ T.R.S. Broughton: The Magistrates of the Roman Republic Vol.I. s. 486.
- ↑ Plutarch, Tyberiusz Grakchus, 9.
- ↑ Plutarch, Tyberiusz Grakchus, 19.
- ↑ S.P. Scott: The Civil Law (Vol.II). Cincinnati: The Central Trust Company, 1932, s. 211-222.
- ↑ Cyceron, O mówcy, 2, 52-54.
- ↑ B. Bravo, E. Wipszycka: Vademecum historyka starożytnej Grecji i Rzymu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, s. 40-42. ISBN 83-01-13594-8.