Rogowacenie mieszkowe: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Dodaję nagłówek przed Szablon:Przypisy
Dopisane informacje na temat diagnostyki i zapobiegania chorobie
Linia 7: Linia 7:
== Objawy i przebieg ==
== Objawy i przebieg ==
Wokół mieszków włosowych pojawiają się [[Grudka|grudki]] przymieszkowe, opatrzone czopem rogowym. Grudki są rozsiane, grupują się, ale bez zlewania. Skóra pokryta [[Hiperkeratoza|hiperkeratotycznymi]] grudkami jest sucha i szorstka, sprawia wrażenie tarki, przypomina trwałą "gęsią skórkę". Najczęściej występuje na wyprostnych częściach kończyn, gdy zajmuje twarz dotyczy zwykle okolicy brwi i występuje razem z zaczerwienieniem twarzy ([[Łacina|łac.]] ''keratosis rubra pilaris faciei'', ''ulerythema ophryogenes''). Objawy często mają mniejsze nasilenie latem. Chorobie nie towarzyszą żadne objawy podmiotowe.
Wokół mieszków włosowych pojawiają się [[Grudka|grudki]] przymieszkowe, opatrzone czopem rogowym. Grudki są rozsiane, grupują się, ale bez zlewania. Skóra pokryta [[Hiperkeratoza|hiperkeratotycznymi]] grudkami jest sucha i szorstka, sprawia wrażenie tarki, przypomina trwałą "gęsią skórkę". Najczęściej występuje na wyprostnych częściach kończyn, gdy zajmuje twarz dotyczy zwykle okolicy brwi i występuje razem z zaczerwienieniem twarzy ([[Łacina|łac.]] ''keratosis rubra pilaris faciei'', ''ulerythema ophryogenes''). Objawy często mają mniejsze nasilenie latem. Chorobie nie towarzyszą żadne objawy podmiotowe.

== Diagnostyka ==
Diagnostyka rogowacenia mieszkowego w pierwszej kolejności opiera się na konsultacji dermatologicznej, w czasie której lekarz powinien przeprowadzić szczegółowy wywiad lekarski oraz badanie fizykalne.

Wywiad z dermatologiem powinien poruszać następujące kwestie:

* dolegliwości, które są przyczyną konsultacji,
* pozostałe zaburzenia w obszarze skóry,
* choroby dodatkowe - m.in. przewlekłe,
* alergie,
* zażywanie leków,
* używki.<ref>{{Cytuj |tytuł = Rogowacenie mieszkowe - objawy, leczenie {{!}} MedMe.pl |data dostępu = 2018-09-28 |opublikowany = www.medme.pl |url = https://www.medme.pl/choroby/rogowacenie-mieszkowe,372.html |język = pl}}</ref>


== Różnicowanie ==
== Różnicowanie ==
Linia 21: Linia 33:
* [[peeling]]i i natryski ziołowe
* [[peeling]]i i natryski ziołowe
* masaże szorstką rękawicą
* masaże szorstką rękawicą

== Zapobieganie ==
Choroba ma charakter dziedziczny, dlatego zapobieganie jej nie jest możliwe. Ważne jest natomiast stosowanie metod, które mogą wpłynąć na łagodniejszy przebieg schorzenia:

* długotrwałe używanie kremów nawilżających - chronią przed nadmiernym wysuszaniem skóry,
* wystawianie skóry na promienie słoneczne - zalecane wiosną oraz latem,
* rozpoznanie oraz leczenie schorzeń o podłożu endokrynologicznym - należy uwzględnić suplementację hormonalną podczas niedoczynności tarczycy.<ref>{{Cytuj |tytuł = Rogowacenie mieszkowe - objawy, leczenie {{!}} MedMe.pl |data dostępu = 2018-09-28 |opublikowany = www.medme.pl |url = https://www.medme.pl/choroby/rogowacenie-mieszkowe,372.html |język = pl}}</ref>


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==

Wersja z 15:23, 28 wrz 2018

Rogowacenie mieszkowe

Rogowacenie mieszkowe (łac. keratosis pilaris, keratosis follicularis) – choroba skóry, polegająca na nadmiernym rogowaceniu ujść mieszków włosowych.

Etiologia

Choroba ta może być dziedziczna lub może być wywołana niedoborem witaminy A. Częstsza jest u osób młodych ze współistniejącymi zaburzeniami naczynioruchowymi lub atopią.

Objawy i przebieg

Wokół mieszków włosowych pojawiają się grudki przymieszkowe, opatrzone czopem rogowym. Grudki są rozsiane, grupują się, ale bez zlewania. Skóra pokryta hiperkeratotycznymi grudkami jest sucha i szorstka, sprawia wrażenie tarki, przypomina trwałą "gęsią skórkę". Najczęściej występuje na wyprostnych częściach kończyn, gdy zajmuje twarz dotyczy zwykle okolicy brwi i występuje razem z zaczerwienieniem twarzy (łac. keratosis rubra pilaris faciei, ulerythema ophryogenes). Objawy często mają mniejsze nasilenie latem. Chorobie nie towarzyszą żadne objawy podmiotowe.

Diagnostyka

Diagnostyka rogowacenia mieszkowego w pierwszej kolejności opiera się na konsultacji dermatologicznej, w czasie której lekarz powinien przeprowadzić szczegółowy wywiad lekarski oraz badanie fizykalne.

Wywiad z dermatologiem powinien poruszać następujące kwestie:

  • dolegliwości, które są przyczyną konsultacji,
  • pozostałe zaburzenia w obszarze skóry,
  • choroby dodatkowe - m.in. przewlekłe,
  • alergie,
  • zażywanie leków,
  • używki.[1]

Różnicowanie

Leczenie

  • ogólnie witamina A (minimalnie 250000 j./d) i witamina C (1000 mg/d)
  • izotretynoina stosowana doustnie lub miejscowo, a także inne retinoidy stosowane doustnie (etretynat, acytretyna)[2]
  • tazaroten stosowany miejscowo na skórę [3]
  • zaleca się wcieranie kremów z witaminą A i E, także kremów zawierających mocznik
  • nacieranie solą, kąpiele w wodzie z dodatkiem soli
  • kataplazmy z ziół śluzorodnych
  • peelingi i natryski ziołowe
  • masaże szorstką rękawicą

Zapobieganie

Choroba ma charakter dziedziczny, dlatego zapobieganie jej nie jest możliwe. Ważne jest natomiast stosowanie metod, które mogą wpłynąć na łagodniejszy przebieg schorzenia:

  • długotrwałe używanie kremów nawilżających - chronią przed nadmiernym wysuszaniem skóry,
  • wystawianie skóry na promienie słoneczne - zalecane wiosną oraz latem,
  • rozpoznanie oraz leczenie schorzeń o podłożu endokrynologicznym - należy uwzględnić suplementację hormonalną podczas niedoczynności tarczycy.[4]

Bibliografia

  • Stefania Jabłońska, Sławomir Majewski: Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową. PZWL, 2005. ISBN 83-200-3367-5.

Linki zewnętrzne

Przypisy