Wzdręga: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
Bo Ytterby (dyskusja | edycje) Anulowanie wersji 57202455 autorstwa 37.47.46.82 (dyskusja) Znacznik: Anulowanie edycji |
||
Linia 47: | Linia 47: | ||
== Występowanie == |
== Występowanie == |
||
[[Plik:Scardinius erythrophthalmus jezioro Ostrów Pojezierze Myśliborskie.jpg|thumb|lewo|Ławica wzdręg w naturalnym środowisku. [[Ostrów (Pojezierze Myśliborskie)|Jezioro Ostrów na Pojezierzu Myśliborskim]]]] |
[[Plik:Scardinius erythrophthalmus jezioro Ostrów Pojezierze Myśliborskie.jpg|thumb|lewo|Ławica wzdręg w naturalnym środowisku. [[Ostrów (Pojezierze Myśliborskie)|Jezioro Ostrów na Pojezierzu Myśliborskim]]]] |
||
Wody całej [[Europa|Europy]] z wyjątkiem [[Półwysep Iberyjski|Półwyspu Iberyjskiego]], [[Szkocja|Szkocji]], północnej [[Skandynawia|Skandynawii]] i [[Półwysep Krymski|Krymu]]. Preferuje nizinne, silnie zarośnięte, wolno płynące rzeki lub jeziora o dnie mulistym. Żyje w małych stadach, skupiając się bliżej powierzchni w ciepłych i spokojnych zatoczkach. Nadaje się do hodowli w małych przydomowych stawkach |
Wody całej [[Europa|Europy]] z wyjątkiem [[Półwysep Iberyjski|Półwyspu Iberyjskiego]], [[Szkocja|Szkocji]], północnej [[Skandynawia|Skandynawii]] i [[Półwysep Krymski|Krymu]]. Preferuje nizinne, silnie zarośnięte, wolno płynące rzeki lub jeziora o dnie mulistym. Żyje w małych stadach, skupiając się bliżej powierzchni w ciepłych i spokojnych zatoczkach. Nadaje się do hodowli w małych przydomowych stawkach. |
||
== Cechy morfologiczne == |
== Cechy morfologiczne == |
Wersja z 18:10, 5 sie 2019
Scardinius erythrophthalmus[1] | |||||
(Linnaeus, 1758) | |||||
Systematyka | |||||
Domena | |||||
---|---|---|---|---|---|
Królestwo | |||||
Typ | |||||
Podtyp | |||||
Gromada | |||||
Rząd | |||||
Rodzina | |||||
Rodzaj | |||||
Gatunek |
wzdręga | ||||
| |||||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||||
Wzdręga[4] (Scardinius erythrophthalmus) – gatunek ryby z rodziny karpiowatych (Cyprinidae), często mylona z płocią, od której jest bardziej jaskrawo ubarwiona i ciało ma silniej spłaszczone.
Występowanie
Wody całej Europy z wyjątkiem Półwyspu Iberyjskiego, Szkocji, północnej Skandynawii i Krymu. Preferuje nizinne, silnie zarośnięte, wolno płynące rzeki lub jeziora o dnie mulistym. Żyje w małych stadach, skupiając się bliżej powierzchni w ciepłych i spokojnych zatoczkach. Nadaje się do hodowli w małych przydomowych stawkach.
Cechy morfologiczne
Osiąga długość 25–30 (maksymalnie 40) cm i masę ciała do 1 kg. Ciało bocznie spłaszczone. Otwór gębowy mały, w położeniu końcowym, skierowany skośnie ku górze. Pomiędzy płetwami piersiowymi a odbytową występuje ostry, pokryty łuskami kil. Płetwa grzbietowa przesunięta do tyłu (jej przednia krawędź znajduje się na wysokości tylnej krawędzi płetw piersiowych). Grzbiet jest niebieskozielony, boki srebrzystobiałe z wyraźnym złotawym odcieniem. Płetwy grzbietowa i piersiowe szare z czerwonawym odcieniem, pozostałe płetwy jaskrawoczerwone. Tęczówka oka żółta lub pomarańczowa.
Odżywianie
Młode osobniki żywią się planktonem, a po osiągnięciu długości około 7 cm zaczynają zjadać głównie roślinność wodną.
Rozród
Tarło odbywa się w kwietniu i maju, czasem także w czerwcu, jeśli wiosną wody przybrzeżne nie osiągną odpowiedniej temperatury. Ikra jest składana na roślinach wodnych, a ponieważ jest lepka łatwo się do nich przyczepia. Samce w tym okresie przybierają szatę godową pokrywając się na głowie i grzbiecie wysypką tarłową. Samica składa do 100 000 czerwonych jaj o średnicy 1,5 mm. Osobniki mogą prawdopodobnie dożywać do 20 lat, dojrzałość płciową osiągają pomiędzy 2 a 4 rokiem życia.
Polskie nazwy zwyczajowe
Współcześnie stosowana w Polsce nazwa zwyczajowa wzdręga pochodzi z powiśla[4], gdzie była znana od dawna, spotykana w różnych odmianach (zręka, zdranka i zdreń). W innych regionach nazywano ją płocią żółtą lub żółtooką, a na Rusi krasnopiórką. Nazwa wzdręga nie była w powszechnym użyciu. Pierwszym zoologiem, który zaczął ją stosować był Gabriel Rzączyński[4]. Do literatury zoologicznej wprowadził ją Antoni Wałecki w 1864 roku w pracy Systematyczny przegląd ryb krajowych.
Ochrona
Wymiar ochronny | 15 cm |
Okres ochronny | brak |
Rekord Polski | 46 cm (2005) |
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Scardinius erythrophthalmus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ ITIS
- ↑ Scardinius erythrophthalmus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c Antoni Wałecki: Systematyczny przegląd ryb krajowych. Warszawa: Drukarnia Gazety Polskiej, 1864, s. 46.
Bibliografia
- Jerzy Lewczuk: Ogródek wodny. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1994. ISBN 83-09-01596-8.