System hippodamejski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
m na razie nieobrobione |
m na czysto :-) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''System hippodamejski''' to sposób racjonalnego rozplanowania miasta. Jego autorstwo przypisuje się [[Hippodamos z Miletu|Hippodamosowi z Miletu]] - greckiemu urbaniście działającemu w [[V wieku p.n.e.]] Jednak system ten był stosowany w [[Jonia|Jonii]] juz w [[VII wieku p.n.e.]], a Hippodames jedynie rozpowszechnił go w Grecji właściwej. |
|||
{{WEdycji}} |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | System uwzględnia warunki naturalne, perspektywiczny rozwój i funkcjonalność miasta. Obszar przyszłego miasta o wyraźnie zakreślonych granicach dzielono głównymi arteriami wytyczonymi wzdłuż osi północ-południe i wschód-zachód na kwartały. W centralnie usytuowanej części miasta lokowano ośrodek administracyjno-handlowy ([[agora]]) i kultowy ([[akropol]]), pozostałe kwartały zapełniała zabudowa mieszkalna. Miasto uzupełniały np. [[gimnazjon]] i [[teatr]]. Główne i boczne ulice krzyżowały się pod kątem prostym, tworząc geometryczną regularną siatkę. |
||
| ⚫ | W [[epoka hellenistyczna|okresie hellenistycznym]] hippodamejski plan miasta znalazł pełne zastosowanie przy zakładaniu licznych [[Aleksandria|Aleksandrii]], [[Seleucja|Seleucji]] i [[Antiochia|Antiochii]] oraz przy przebudowie starych ośrodków miejskich, z których dotychczas najlepiej zostało zbadane [[Priene]]. |
||
Według tych zasad zbudowano m.in. [[Pireus]] (ok [[475 p.n.e.]]), [[Rodos]] i grecką kolonię [[Turioj]] na [[Sycylia|Sycylii]]. |
|||
| ⚫ | W [[epoka hellenistyczna|okresie hellenistycznym]] hippodamejski plan miasta znalazł pełne zastosowanie przy zakładaniu licznych [[Aleksandria|Aleksandrii]], [[Seleucja|Seleucji]] i [[Antiochia|Antiochii]] oraz przy przebudowie starych ośrodków miejskich, z których dotychczas najlepiej zostało zbadane [[Priene]]. |
||
[[Kategoria: |
[[Kategoria:Starożytna Grecja]] |
||
Wersja z 23:55, 16 lut 2005
System hippodamejski to sposób racjonalnego rozplanowania miasta. Jego autorstwo przypisuje się Hippodamosowi z Miletu - greckiemu urbaniście działającemu w V wieku p.n.e. Jednak system ten był stosowany w Jonii juz w VII wieku p.n.e., a Hippodames jedynie rozpowszechnił go w Grecji właściwej.
System uwzględnia warunki naturalne, perspektywiczny rozwój i funkcjonalność miasta. Obszar przyszłego miasta o wyraźnie zakreślonych granicach dzielono głównymi arteriami wytyczonymi wzdłuż osi północ-południe i wschód-zachód na kwartały. W centralnie usytuowanej części miasta lokowano ośrodek administracyjno-handlowy (agora) i kultowy (akropol), pozostałe kwartały zapełniała zabudowa mieszkalna. Miasto uzupełniały np. gimnazjon i teatr. Główne i boczne ulice krzyżowały się pod kątem prostym, tworząc geometryczną regularną siatkę.
Według tych zasad zbudowano m.in. Pireus (ok 475 p.n.e.), Rodos i grecką kolonię Turioj na Sycylii.
W okresie hellenistycznym hippodamejski plan miasta znalazł pełne zastosowanie przy zakładaniu licznych Aleksandrii, Seleucji i Antiochii oraz przy przebudowie starych ośrodków miejskich, z których dotychczas najlepiej zostało zbadane Priene.